مصاحبه

گفتگو با گابریل گارسیا مارکز

آیا امروز داستان به خصوصی وجود دارد که بخواهید آن را بنویسید؟

فراوان. درواقع چندتایی هم نوشته‌ام. من در مورد پرتغال، کوبا، آنگولا و ویتنام نوشته‌ام. خیلی دوست دارم در مورد لهستان بنویسم. فکر می‌کنم اگر بتوانم آنچه را که اکنون در آنجا اتفاق می‌افتد، به‌طور دقیق توصیف کنم، داستان بسیار مهمی خواهد شد؛ اما هوای لهستان الآن خیلی سرد است؛ و من روزنامه‌نگار راحت‌طلبی هستم.

آیا فکر می‌کنید کارهایی باشد که رمان بتواند انجام دهد، ولی روزنامه‌نگاری نتواند؟

خیر. فکر نمی‌کنم هیچ تفاوتی بین این دو وجود داشته باشد. منابع و مواد یکسان است، مدارک و زبان هم یکسان است. یادداشت‌های س ...

گفتگو با کارل گوستاو یونگ

چه شد پزشک شدید؟

در ابتدا یک تصمیم فرصت‌طلبانه بود. خودم دلم می‌خواست باستان‌شناس شوم. اما پول این کار را نداشتم. ستاره‌شناسی، مصر باستان و علوم جانوری را هم دوست داشتم. در ابتدای تحصیلم، در یک گروه آکادمیک علوم طبیعی عضو شدم. اما بعدا متوجه شدم که ادامه‌ی این راه، من را به یک استاد دانشگاه تبدیل خواهد کرد. به نظرم نمی‌رسید که در این راه بتوانم از این مقطع فراتر روم. ما هیچ پولی نداشتیم و بعد دیدم این نتیجه (استاد دانشگاه شدن)، خواسته‌های من را برآورده نمی‌کند. من فقط به دنبال تدریس و آموزش دادن نبودم. پدربزرگم یک پزشک بود. من می‌دانستم که اگر وارد پزشکی بشوم، مطالعه‌ی ...

گفتگو با فیروزه جزایری دوما

خالد حسینی: چرا برای نوشتن خاطراتتان از طنز استفاده کردید؟

من اصلاً قصد نوشتن یک کتاب خنده‌دار را نداشتم. این کتاب همین‌جوری خودش آمد! قبل از آن که کتاب «خنده‌دار به فارسی» را بنویسم، یک روز از شوهرم پرسیدم که آیا تا حالا ماجرای رفتنم به یک اردوی تابستانی را برایش تعریف کرده‌ام یا نه. او گفت نه؛ یعنی درواقع من این ماجرا را برای هیچ‌کس تعریف نکرده بودم. من هم داستان را برایش تعریف کردم و او آن‌قدر خندید که از چشمانش اشک آمد. من هم پشت سر هم می‌گفتم: «این داستان خنده‌دار نیست؛ ناراحت‌کننده است.» و او هم مدام سرش را تکان می‌داد و می‌گفت: «این خنده‌دارترین داستانی است که من ...