پرده

ادبیات

مترجم : کتایون شهپرراد

این مجموعه در قالب هفت بخش، شامل ترجمه‌ی مقالاتی است درباره‌ی "رمان" در یکی از این مقالات با عنوان "رمان‌نویس کیست؟" می‌خوانیم: "رمان‌نویس را با چه کسی می‌شود مقایسه کرد؟ با شاعر غنایی. محتوای اشعار غنایی، به نظر هگل، شخصیت خود شاعر است. او رشته‌ی سخن را به جهان درونی‌اش می‌سپارد تا به این ترتیب، احساسات و عواطفش را با خواننده درمیان بگذارد. حتی اگر به مضامینی غیر شخصی بپردازد که از چهارچوب زندگی خودش نیز بیرون است، شاعر بزرگ غنایی خیلی زود از این مضامین، فاصله می‌گیرد تا در نهایت به پرتره خودش برسد. موسیقی و شعر، مزیتی نسبت به نقاشی دارند: این مزیت، به زعم هگل، همان وجهه‌ی غنایی است و ادامه می‌دهد که در غنایی بودن، موسیقی می‌تواند حتی از شعر نیز سبقت بگیرد چرا که موسیقی این توان را دارد تا به مخفیانه‌ترین هیجانات دنیای درون که از دسترس کلام خارج است بپردازد. بنابراین هنر موسیقی از شعر غنایی، غنایی‌تر است". برخی از مقالات کتاب، عبارت است از: نظریه‌ی رمان، در جست و جوی زمان حال، رمان‌هایی که می‌اندیشند، تاریخ رمان از منظر کارگاه گومبروویچ، شاعر و رمان‌نویس، رای سروانتس، و رمان آرمان شهر دنیایی که فراموشی نمی‌شناسد.

موضوع(ها):
ادبیات - تاریخ و نقد

میلان کوندرا

نشر قطره

قسمتی از کتاب

پسری جوان مادربزرگ پیر و نابینایش را به گردش برده ‌است. در خیابانی راه می‌روند و پسرک هر از گاه، می‌گوید: مادربزرگ، مواظب باش، یک درخت اینجاست! پیرزن چون فکر می‌کند، که در جنگل راه می‌رود، می‌پرد، و می‌جهد. عابران، پسر کوچک را شماتت می‌کنند: - پسرم چرا این طوری با مادر بزرگت رفتار می‌کنی؟ و پسرک هم در جواب می‌گوید: مادر بزرگ خودم است! هر جور که دلم بخواهد با او رفتار میکنم! حالا در نظر بگیرید پسر، همان رمان‌نویس است، و مادربزرگش، رمانش! وسعت سرزمینی که پسر خدایی می‌کند، چقدر است؟ و قدرتش می‌تواند، آیا از رقصاندن مادربزرگ، فراتر رود؟ بی‌گمان پرده‌ ای کشیده‌ اند، بین رقص مادربزرگ در جنگل، و شیطنت کمیک پسربچه…، یک سوی پرده که رقص و جنگل است، زیباتر است؛ و سوی دیگر پرده، که خیابان و پسربچه ‌اند واقعی‌تر!