کتاب خانه لهستانیها روایت پسری چهارده ساله از زندگی خود بههمراه مادر، خاله و مادربزرگش در خانهای معروف به خانه لهستانیها است که در یکی از مراکز جنوب تهران و در دوره پهلوی دوم زندگی میکنند. داستان دارای چندین شخصیت است که بیشترشان زن هستند. توجه راوی به دنیای زنانه و روایت آن بهعنوان پسری چهارده ساله، از ویژگیهای خاص کتاب است که موجب خوشایند مخاطب میشود.
در پشت جلد خانه لهستانیها آمده است:
«این رمان داستان آدمهایی است ساکن خانهای بزرگ در جنوب تهران، خانهای بازمانده از سالهای دور. داستان در زمان پهلوی دوم میگذرد و قصهی آدمها و رازهایی که هر کدام در سینه خود دارد موضوعی میشود برای روایتهای نویسنده. در این خانه که هرکس اتاقی اجارهای دارد، عنصرِ «ندار بودن» گره خورده با گذشتهای وهمآلود که باعث شده ماجراهای خاص و حتا خشنی رقم بخورد. خانهی لهستانیها مملو از تکههای احساسی و روایی است که در آن میتوان ردِپای هراسِ از رها شدن در دل شهر را درک کرد. قصهای از زنهایی که این خانه دنیای شخصیشان است و اگر کسی به این دنیا تعدی کند سرنوشتِ چندان خوبی در انتظارش نیست…»
ارسال دیدگاه