حیات انسانی دو لحظه دارد، «لحظه رنج» و «لحظه گشودگي». تنها پادتن تنهایی در آغوش گرفتن تنهایی است، تنها پادتن ترس در آغوش گرفتن ترس است و تنها راز رهایی از رنج، روبهرو شدن با آن و پذیرفتن آن است. تا زمانی که از عمیقترین دردهایتان فرار کنید، التیام نخواهید یافت. نویسنده در این کتاب تلاش دارد تا بیان اندیشههای خود درباره رنج، التیام، ما، دیگران، زندگی آینده، اخلاق و تقصیر، بودن انسان را در دنیا و چگونگی زندگی کردن در آن را شرح دهد و چگونه زیستن را برای رسیدن به کمال مشخص کند.
ارسال دیدگاه