زندگی و هنر وان گوگ

ادبیات

وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت، اما اکنون به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می‌شود.

ون گوگ جوانی خود را به‌عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال‌سنگ بلژیک به‌عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت‌های جدی خود را به‌عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، درواقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر
خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می‌باشد.
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، کافه‌های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب‌های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به‌شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.
باآنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به‌ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوه‌بار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزار نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تأثیر نگذاشت و نقاشی‌های ونسان همچنان شاد، پرشور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند.تنها پس از بحران نخستین حمله‌های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به‌تمامی در چند تابلو نشان می‌دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ‌درپیچ و طوفان‌زا به خود می‌گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است...