لوی در این کتاب، با زبانی روان، و گاه طنزآمیز، به شیوه خاطره نگاری، و با جهشهای زمانی، بدون تقدم و تاخر وقایع، داستان خود را به پیش میبرد، و فضای نه چندان بانشاط روستای عقب مانده را، به شیوایی و با جذابیت وصف میکند. از این اثر، اقتباس سینمایی معروفی نیز انجام گرفته، که در کشور ما با عنوان: «مسیح هرگز به ابولی نیامد»، یا «دیار فراموش شده»، به نمایش درآمد. داستان دربارهی اقامت یک پزشک تبعیدی، در روستایی دورافتاده، به نام «گالیانو»، در جنوب ایتالیاست. «لوی»، پزشک و نقّاشی بوده، ساکن نواحی شمال ایتالیا، که در آن زمان، به دلایل سیاسی، به نواحی جنوبی تبعید میشود. نخست به روستایی به نام «گراسّانو»، و سپس به «گالیانو»، در همان حوالی روستایی به نام «ابولی»، که ساکنانش از ظلم و ستم و محرومیت، رنج میبرند، میرود. پزشک با ورود به این روستا، با ماجراهای مختلفی مواجه میشود. کتاب در واقع یکجور وقایعنگاری ست از دوران تبعید یک پزشک، بین سالهای 1937 میلادی تا سال 1935 میلادی، در جنوب ایتالیا، در روزهای حکومت موسولینی، و حاکمیت فاشیسم، میگذرد. ترجمهی تحتاللفظی عنوان اصلی کتاب: «مسیح در ابولی متوقف ماند» است. و کتاب انگار با همین عنوان شناخته شده تر باشد.
موضوع(ها):
ایتالیا - آداب و رسوم زندگی اجتماعی
لوی، کارلو، 1902 - 1975 - خاطرات
ارسال دیدگاه