«باغهای شنی» مجموعهی ۵ داستان کوتاه است که در سال ۸۵ برندهی جایزهی بنیاد گلشیری شد. ویژگی خاص این مجموعه، زبان آن است. نجفی با بهرهگیری از زبان و اصطلاحات جهان زیرزمینی که در بین زندانیان متداول است، فضای زندان و حال و هوای زندگی خلافکاران را بهخوبی به تصویر کشیده است. برای مثال اصطلاحاتی مانند «کورخوانده» یا «رو شدن دست» که از فرهنگ قماربازها وارد زبان ما شده را در این داستانها به کار برده است. شخصیتپردازی قوی، خلق دنیایی تازه و فضاسازی قوی از دیگر ویژگیهای این مجموعهاند.
نام داستانهای این مجموعه عبارت است از: «دو دوسر»، «گمشده در آفریقا»، «پیش»، «دم آخر» و «مخلص».
ارسال دیدگاه