سِندبادنامه در دورههای بگذشته با نامهایی مانند: کتاب حکیم سندباد، داستان هفت وزیر، کتاب مکرالنساء، حکایت وزراء سبعه و ... نامیده میشده و امروزه به نام سندبادنامه مشهور است.
کتاب سندبادنامه به فرمان نوح بن نصر سامانی در سال 339 هجری قمری توسّط ابوالفوارس فناروزی به فارسی سادهٔ دری ترجمه شده؛ ظهیری سمرقندی از کاتبان بزرگ ایران در قرن ششم هجری قمری؛ سندبادنامه را از صورت ساده با بهره گیری از آیات قرآن، حدیثها، سرودهها و زبانزدهای فارسی و عربی، آرایههای گوناگون ادبی و آنگونه که در آن دوره معمول بوده به نثر فنی آراسته کرد. سندبادنامه نیز همانند سیاستنامه در موضوع آداب کشورداری و رفتار با رعیت است، و ساختار آن با کلیلهودمنه همانندی دارد، یعنی یک داستان اصلی که در ضمن آن داستانها و قصّههای دیگری نیز میآیند و آن داستان اصلی شبیه داستان: سیاوش و سودابه، و قصّهٔ یوسف و زلیخا است. روند داستان دربارهی حکومت پادشاهی عادل به نام «کوردیس» است که در کشور هندوستان حکمرانی میکند؛
ارسال دیدگاه