در مدرسهی توموئه دانشآموزان اجازه داشتند روی هر موضوعی که به آن علاقهمند هستند، کار کنند، آنجا آموزگاران درس نمیدهند و هیچ دانشآموزی شعر تکراری نمیخواند. جاذبه و انگیزه بچههای مدرسهی توموئه به سمت چیزهای نوظهور است. از هر تجربه تازهای به شدت استقبال میشود. تمرکز روی محیط پیرامون است، نه آنچه که در کتابهای درسی نوشته شده است. آزادی ذهن در مدرسه، تا آنجا پیش میرود، که حتی کلاسها هم، مانند واگن قطار چیده شدهاند. به این ترتیب همهی دانش آموزان توان گزینش دارند. در واقع مدرسهی رؤیایی داستان واقعی شیوهی آزاد آموزشوپرورش ژاپن را روایت میکند. نویسنده در چنین مدرسهای درس خوانده است. تتسوکو کورویاناگی که نام رسمی توتوچان نویسندهی کتاب است، خاطرات خود را در کتابی با عنوان: «توتوچان؛ دخترکی آنسوی پنجره» گردآوری کرده است. توتوچان کتاب را به مدیر مدرسه تقدیم میکند. در آن زمان مدارس زیر نظر آموزشوپرورش ژاپن قرار داشتند، اما کوبایاشی، مدیر و طراح مدرسه، طرحی نو درانداخت. مدرسهای آزاد را بنا نهاد، که در آن به سرشت و طبیعت پاک کودک، بها داده میشود. کتاب راهنمای جالبی برای والدین، معلمان و مدیران است. این کتاب، نه تنها در ژاپن پرفروش بوده، بلکه در سراسر جهان، به چند زبان برگردان شده، و جزو کتابهای پرفروش است. کتاب، راهنمای عملی مفید است، و میتوان ایدههای نو و جذابی برای کودکان از آن برداشت کرد.
موضوع(ها):
شخصیتهای تلویزیونی - ژاپن - سرگذشتنامه
مدیران مدارس ابتدایی - ژاپن - سرگذشتنامه
ارسال دیدگاه