اطلس ابر

«اطلس ابر» از شش داستان تودرتو، اما مستقل تشکیل شده که از نظر تاریخی در شش مقطع زمانی مختلف روایت می شود، از قرن نوزدهم شروع می‌شود و تا آینده‌ای پسا‌آخرالزمانی پیش می‌رود. درواقع کتاب ویژگی‌ها و شباهت انسان‌ها را در شش عصر متفاوت به تصویر می‌کشد. میچل در مورد ایده‌ی ساختار این رمان گفته که اولین بار وقتی «شبی از شب‌های زمستان مسافری» ایتالو کالوینو و روایت‌های نیمه‌تمام آن را خوانده با خود گفته اگر آینه‌ای در انتهای این رمان قرار می‌گرفت و نیمه‌ی دوم آن از روایت انتهایی به ابتدایی بر می‌گشت، چه شکلی پیدا می‌کرد و به این ترتیب به شکل کنونی اطلس ابر رسیده است.

شب اهدای جایزه‌ی لمون در جیکس استارلایت بار بود، بالای عمارتی در بیزواتر با یک باغچه‌ی سقفی که برای چنین رویدادهایی تدارک دیده شده بود. تمام زنجیره‌ی غذاییِ عالم نشر، فضای جِیکس را پر کرده بود. نویسندگان پریشان‌حال، کله‌گنده‌های پرآوازه، خریداران ریش‌بزی دار و کت شلوار پوش، کتابفروشان دچار سوء تغذیه، دسته‌دسته نویسنده‌های بازاری و عکاسانی که «بروگمشو» را به منزله‌ی «وای عاشقشم» تلقی می‌کنند. بگذارید همین جا این شایعه‌ی پر از توطئه را تکذیب کنم که می‌گوید دعوت دِرموت کار من بوده، این که می‌گویند بله تیموتی کاوندیش می‌دانسته نویسنده‌اش در پی انتقامی آتشین بوده و کل قضیه یک شیرین‌کاری تبلیغاتی بوده، همه‌اش مهملات رقبای نظرتنگ و حسود من است! هیچ کس تا به حال زیر بار نرفته که دعوت درموت هاگینز کار او بوده و خودش هم که دیگر بعید است پا پیش بگذارد. به هر حال، برنده اعلام شد و همگی‌مان می‌دانستیم جایزه نصیب کی می‌شود...