ابله

داستایوسکی نویسنده بزرگ روس است که اولین اثرش «بیچارگان» در سال ۱۸۴۴ منتشر و همان کتاب باعث شهرتش شد. رمان ابله درباره‌ی زندگی آخرین فرزند یک خانواده‌ی بزرگ جامعه‌ی روسیه تزاری است که ورشکسته شده است.
«پرنس میشکین» جوان نجیب‌زاده‌ای است که پس از دوره‌ای درمان به خاطر افسردگی، از سوییس به کشورش روسیه بازگشته است. او در قطار با شخصیت روگوژین آشنا می‌شود که نقطه‌ی مقابل اوست. این آشنایی دریچه‌های تازه‌ای برای میشکین باز می‌کند تا دست به تجربه‌هایی بزند که بعضاً جنون‌آمیز و باعث آشفتگی‌اند. او که به عنوان یکی از ماندگارترین شخصیت‌های ادبی جهان شناخته می‌شود، شخصیتی پیچیده و در عین حال بسیار ساده دارد که دنیای سیاه و آشفته‌ی اطراف را می‌بیند و برای اصلاحش سعی می‌کند، اما توفیق چندانی ندارد... رمان ابله را شاید بتوان از خاکستری‌ترین آثار ادبی بزرگ دانست. این داستان هیچ نویدی از بهتر شدن وضعیت انسان یا جهان نمی دهد. تنها رگه هایی از خوبی در شخصیت اصلی داستان وجود دارد که او را هم همه به چشم یک «ابله» نگاه می‌کنند.


داستان‌های روسی - قرن ۱۹م.

فئودور داستایوسکی فیودور میخایلاویچ دوستایِوسکی متولد ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱، نویسنده‌ی مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است. وی ۹ فوریه ۱۸۸۱ در ۵۹ سالگی درگذشت.