داستان «گدا» شرح مختصری از مصیبت روشنفکران جهان سوم است. روشنفکرانی که درجوانی پرشور و آرمان خواهاند و در میانسالی نومید و محافظهکار میشوند و اگر زنده بمانند در پیری گرفتار عذاب وجدان میشوند و به حکمت و عرفان روی میآورند. نویسنده در «گدا» تعارض درونی روشنفکری را نشان میدهد که آرمانهای دورهی جوانیاش را به دیده تمسخر مینگرد و درعین حال از زندگی به ظاهر آسوده و بی دغدغه خود دل زده و بیزار ستایش بیزاری که با عذاب وجدان همراه است او را گرفتار ماجراهایی میکند که به انحطاط اخلاقی اضمحلال روحی و روانی میانجامد.
موضوع(ها):
داستانهای عربی - قرن 20م.
ارسال دیدگاه