این کتاب علاوه بر نمایشنامهی «درس»، دربردارندهی نمایشنامهی دیگری با عنوان «آوازخوان طاس» است. نمایشنامهی «آوازخوان طاس»، با خانوادهی «اسمیت» آغاز میشود، که در اتاق نشیمن بنشستهاند، و دربارهی همهچیز، و هیچچیز، سخن میگویند. خانم «اسمیت»، همگی رخدادهایی، که در بعدازظهری ویژه رخ داده را، برای همسرش تعریف میکند؛ گرچه شوهرش، همان عصر به همراه خود او، در آن مکان حضور داشته، سپس، آنها دربارهی خانوادهای صحبت میکنند، که همهی اعضایش «بابی واتسون» نام دارند، و به نظر میرسد، که خانوادهی «اسمیت» از لحظهای به لحظهی دیگر، فراموش میکنند که شخصی به نام «بابی واتسون» زنده یا مرده است. اوژن یونسکو، چهرهی سردمدار «تئاتر ابزورد»، و یکی از مبدعان بزرگ نمایشهای مدرن، برای نوشتن نخستین نمایشنامهاش (آوازخوان طاس) تا سال 1950 میلادی صبوری کردن. ایشان با گذر زمان به استاد بلامنازع نمایشنامههای مدرن بدل شدند، حال و هوای عجیب، و طنز ویژهی نگارش «یونسکو»، باعث شد، تا آثارش بهصورت همزمان، بسیار خندهدار، تراژیک، و البته ژرف باشند. «اوژن یونسکو» دربارهی تئاتر میگویند: «تئاتر، ادبیات نیست... بلکه به شکل خیلی ساده، چیزی است که نمیتوان آنرا از راه دیگری بیان کرد.»
موضوع(ها):
نمایشنامه فرانسه - قرن 20م.
ارسال دیدگاه