«آناتول فرانس» نویسندهی فرانسوی است که لقب پادشاه نثر فرانسه را به او دادهاند. او عضو فرهنگستان فرانسه بود و در سال ۱۹۲۱ نیز جایزهی نوبل ادبیات را دریافت کرد.
رمان خدایان تشنهاند که ابتدا در سال ۱۹۲۱ منتشر شد، یک رمان بزرگ تاریخی دربارهی وقایع بعد از انقلاب فرانسه است. داستان آن دربارهی انقلابیونی است که پس از رسیدن به قدرت، خودشان هم مانند اربابان قبلی میشوند و دست به هر جنایتی میزنند. حرفی که آناتول فرانس در این کتاب میزند این است که انقلابها فرزندان خودشان را هم قربانی میکنند. هر تحول اجتماعی چه با صلح همراه باشد و چه جنگ، در نهایت برای رسیدن به اهدافش افراد زیادی را قربانی میکند. انقلابها با شعار هدف وسیله را توجیه میکند، پیش میروند و در نهایت خود به خونخوارانی دیگر تبدیل میشوند. هر انقلابی پس از وقوع، تمام تلاشش را میکند که گذشته را نابود و نظم خودش را جایگزین کند.
داستان این رمان دربارهی یکی از انقلابیون فرانسوی است؛ نقاشی به نام «اواریست گاملَن» که پس از انقلاب، هیئت منصفه دادگاه میشود و به صورت موجودی خونخوار درمیآید، تا جایی که برای خواهرش هم حکم اعدام صادر میکند.
آناتول فرانس در این کتاب علاوه بر این که به صورت دقیق و بر طبق ترتیب تاریخی حوادث ماجرها و وقایع انقلای فرانسه را شرح میدهد. عقاید خود را هم دربارهی تاریخ و سرنوشت انسان بیان میکند. او خیلی در بند سبک نوشتن نیست و آن چیزی که برایش در این کتاب اهمیت دارد احساسات انسانگرایانه و بشردوستانه و تصورش از یک جامعهی ایدهآل است. فرانس در این اثر به انتقاد از دولت، سیستم قضایی و دین میپردازد.
این رمان با ترجمهی «محمد تقی غیاثی» و «کاظم عمادی» ترجمه شده است. ترجمهی محمد تقی غیاثی که توسط انتشارات فرهنگ جاوید منتشر شده، به نسبت دیگر ترجمهها شناختهشدهتر است.
سودابه امیری
ارسال دیدگاه