«مصیبتنامه، منظومهای است در بحر رمل مسدس و در برگیرنده 7535 بیت. عطار پس از حمد خداوند و نعمت رسول و خلفای راشدین و مدح حضرت امام حسن (ع) و حضرت امام حسین (ع)، از ذکر حکایتی در چهل مقاله برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی بهره میگیرد و به بیان 101 اصطلاح عرفانی میپردازد. مصیبتنامه تلاش سالکی است، نه جسمانی بلکه همانا فکر انسان برای رسیدن به حق و با هدایت پیر خود راه را میآغازد. نخست نزد جبرئیل میرود و در آغاز سیر خود از او حل مشکل خویش را میخواهد و او نیز خود را گرفتار همان مشکل میداند؛ سپس سالک نزد پیر خود بازگشته و از او طلب معنا میکند و پیر به بیان مقام جبرئیل میپردازد و سالک را دوباره برای جستوجوی گمشده به طلب وا میدارد. آن گاه به نزد اسرائیل و میکائیل و عزرائیل و ملائکه حاملان عرش میرود و هربار با جوابی نزد پیر باز میگردد و پیر به بیان مقامات گوناگون پرداخته و او را مجددا به طلب وا میدارد تا سرانجام به نزد حضرت آدم (ع)، حضرت نوح (ع)، حضرت ابراهیم (ع)، حضرت موسی (ع)، حضرت داوود (ع)، حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد مصطفی (ص) و حس و خیال و عقل و دل و جان میرود و در این مرحله مصیبتنامه به پایان میرسند و سیر سالک خاتمه مییابد.»
موضوع(ها):
شعر فارسی - قرن ۶ق.
منظومههای عرفانی - قرن ۶ ق
ارسال دیدگاه