خواب زمستانی

fmbeygi

یک حدیث نفس سیال ذهن با روایت های سوم شخص محدود به شخصیت های متفاوت سیال ذهن که درهم تنیدگی فرد و جمع رو بیان می کنه. فردی که ما تا آخر کار هم درست اون رو نمی شناسیم و به هویتش پی نمی بریم اما بوده، دیده، شنیده و می دونه.
خواب زمستانی بیانگر زندگی جمعی و هویت جمعیه این افراده. افرادی که هویت فردی خودشون رو دارن اما بخش اعظم این هویت رو در کنار دیگران شکل دادن و در کنار اوناست که معنا می گیرن. چیزی که توی روایت هم رعایت شده این که هر بخشی که پیرامون یکی از افراد این جمعه، داسان رو پیش می بره و به موازات بخش های دیگه اطلاعات ما رو کامل می کنه و می ذاره با هر کدوم از این شخصیت ها در کنار اون جمع پیش بریم و آشنا بشیم. البته که کم کم فردیت باعث جدایی اونا از جمع میشه اما نمی تونه پیروز باشه چون نیاز اونا به در کنار این جمع بودنه، به حفظ کردنش، به یادآوری داشتنش. برای همینه که هر کدوم که راه خودشون رو می رن بهم می ریزن، آسیب می بینن و کم میارن.
من چقدر فصل های پنج و شش و نه رو دوست داشتم؛ به خصوص نه. به نظرم شیرین خانم یکی از جذابیت ترین و دل نشین ترین و بهترین شخصیت های زن فرعی ادبیات داستانی ایرانه. شخصیتی که خیلی از ما دلمون خواسته و سعی هم کردیم تا بنویسیمش اما درنیومده.