برادران کارامازوف

رمان برادران کارامازوف آخرین اثر نویسنده بزرگ روس، فیودور داستایفسکی است. رمانی که داستایفسکی سه سال از آخرین سال‌های عمر خود را صرف نوشتن آن کرد. این رمان نهایتا در سال ۱۸۸۰ به پایان رسید و اگر نویسنده از دنیا نمی‌رفت قصد داشت داستان آن را ادامه دهد. به اعتقاد بسیارانی این رمان بزرگ‌ترین رمان داستایفسکی است. داستایفسکی این اثر شاهکار خود را به آنا گریگوریونا – همسرش – تقدیم کرده است.
داستان کتاب ماجرای خانواده‌ی عجیبی است؛ شرح ارتباط بین «فئودور کارامازوف» پیرمرد فاسدالاخلاق و متمولی با سه پسرش به نام‌های «میتیا»، «ایوان» و «آلیوشا» و پسر حرامزاده‌اش به نام «اسمردیاکوف».
«برادران کارامازوف» رمانی فلسفی است که به طور عمیقی در حوزه‌ی الهیات و وجود خدا، اختیار و اخلاقیات می‌پردازد. این رمان از زمان انتشار توسط بسیاری از اندیشمندان و دانشمندان مانند آلبرت اینشتین، زیگموند فروید، مارتین هایدگر، کورت ونه گات، لودویگ ویتگنشتاین و پاپ بندیکت شانزدهم، مورد تحسین قرار گرفته است.

داستان‌های روسی - قرن ۱۹م.
۸۵۴ صفحه - وزیری (گالینگور)

فئودور داستایوسکی فیودور میخایلاویچ دوستایِوسکی متولد ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱، نویسنده‌ی مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است. وی ۹ فوریه ۱۸۸۱ در ۵۹ سالگی درگذشت.