رمان «و نیچه گریه کرد» اثر «اروین د.یالوم» روانپزشک آمریکایی است. این کتاب را میتوان یک رمان روانشناختی، فلسفی، تاریخی و تخیلی و رؤیایی دانست. ماجرای آن دیداری خیالی بین نیچه و دکتر برویر است. در این کتاب شخصیتهای دیگری همچون فروید نیز حضور دارند.
ماجرای این کتاب مربوط به اواخر قرن نوزدهم و شهر وین است. سالومه یکی از شخصیتهای رمان، دختری است که از روسیه به آنجا آمده و با فیلسوفی به نام پل آشنا میشود. بعدازآن از طریق پل با نیچه هم آشنا میشود. پس از چندی پل و نیچه هردو عاشق سالومه میشوند و سالومه عشق پل را میپذیرد. اما حال روحی نیچه را وخیم مییابد بنابراین به نزد دکتر برویر معروف میرود و از وی میخواهد تا نیچه را درمان کند...
این داستان خیالی دارای شخصیتهای حقیقی است که یالوم آنها را دورهم جمع کرده است. نیچه فیلسوف آلمانی، برویر پزشک اتریشی، فروید عصبشناس اتریشی و پدر علم روانکاوی، سالومه دختر ژنرال روسی و معشوقه نیچه و برتا مددکار اجتماعی همگی شخصیتهای واقعی هستند که در این رمان حضور دارند.
اوج و فرودهای زیبای این کتاب بهعلاوه بیان مسائل روانشناختی و فلسفی آن را بسیار جذاب کرده است. نکته جالب این کتاب آن است که ماجرای آن مربوط به زمانی است که دانش روانکاوی در شرف پدید آمدن توسط فروید و برویر بود. در این کتاب علاوه بر روانشناختی و فلسفه درباره جنگ جهانی و مشکلات و آسیبهای آن دوره تاریخی صحبت به میان آمده است.
جذابیت این رمان تقابل دو قهرمان با دو فکر متفاوت است که مخاطب را به فکر وامیدارد. یالوم با زیرکی تمام با استفاده از گفتوگوهای دو قهرمان باورهای مخاطب را نشانه میرود و او را وادار میکند تا در آنها بازنگری داشته باشد. این کتاب بر پایه روانشناختی اگزیستانسیالیسم نوشته شده است و پیروزی آن را در مقابل روشهای کهنه روانشناسی نشان میدهد.
ارسال دیدگاه