زن و شوهری مهاجر در قطار رهسپار سفری دراز هستند. زن در انزوای خودخواسته، با گذر از ایستگاه شهرها و مراحل عمر، روابط خویش را با شوهر و دختر، با خانواده و دوستانش در خاطره مرور میکند و به بازشناسی تازهای از روح عاشق و صبور خود میرسد.
بازاندیشی روانشناسانهی آوارگی و نیاز به پیوندیابی با ریشهها، اسطورهی عشق و وطن، محور اصلی این رمان است.
موضوع(ها):
داستانهای فارسی - قرن ۱۴
ارسال دیدگاه