کتاب مامان و معنی زندگی اثر اروین یالوم روانپزشک وجودگرا و نویسندهی آمریکایی است که انتشارات عالیتبار با ترجمهی الهه کیهان فر و انتشارات قطره با ترجمهی سپیده حبیب آن را منتشر کردهاند. یالوم این کتاب را در سال 1999 نوشته.
مامان و معنی زندگی حاوی شش داستان رواندرمانگرایانه است که چهار مورد از آنها کاملاً واقعی و براساس تجربیات شخصی نویسندهاند. روایت با نگاهی گذرا، بهغایت ارزشمند و کموبیش ممنوع به درون قلب و ذهن درمانگر، تواناییهای منحصربهفرد هر رابطهی انسانیای را روشن میسازد. اروین یالوم با طنز و خودآگاهی توأمان، ما را نرمنرمک تا پرتگاه مرگ، تا لبهی جنون و تا ژرفای نومیدی میبرد. دکتر یالوم با خوانندگانش همانطور دلسوزانه همدلی میکند که با بیمارانش؛ درونش را به تمامی و با صراحت آشکار میسازد تا بتوانیم در کنار یکدیگر با حقایق جانفرسای هستی رودررو شویم و به زندگیمان معنا و شکوه ببخشیم.
فروغ فرهی
موضوع(ها):
داستانهای کوتاه آمریکایی - قرن ۲۰م.
رواندرمانی - داستان
۳۴۴ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱۶ - ۴۰۰۰ نسخه ISBN: ۹۷۸-۶۰۰-۱۱۹-۲۰۷-۴
تاریخ نشر:۹۶/۰۶/۰۸ قیمت :۲۵۰۰۰۰ ریال
كد دیویی:۸۱۳.۵۴ زبان كتاب:فارسی محل نشر:تهران - تهران
ارسال دیدگاه
seahorse
این کتاب رو از یکی از دوستام هدیه گرفتم. بعد از خوندن چندتا از کتابای یالوم، سبک نوشتنش برام آشنا بود. حتی نقاط اوج داستان رو هم میشناختم و چندان غافلگیر نشدم! اما چیزی که باعث میشه هنوز هم به خوندن کتاباش ادامه بدم اینه که هر بار چیزای جدیدی یاد میگیرم و برام تکراری نمیشه. چه کتابای یالوم رو خونده باشید و چه نخونده باشید، این کتاب رو دوست خواهید داشت.
1398-12-02mryshahr
این کتاب اولین کتابی بود که در این ژانر خوندم. برای من از این بعد جذاب بود که روایتها و تجربیات یک روانشناس رو در مواجهه با بیمارانش بیان میکرد، و از این جهت گیج کننده بود که گاهی اوقات نمیتونستم متوجه بعضی اتفاقات روایتها بشم که البته برای سطح سواد من در این زمینه باید طبیعی باشه. به جز اینکه از خوندن این کتاب فهمیدم که روانشناسی و مشاوره باید یکی از سختترین کارهای دنیا باشه چون هیچ وقت دقیقاً نمیشه فهمید چی پشت پرده ذهن آدمیه که روبرومون نشسته، فهمیدم که چه کار خوبی هم کردم که به وسوسه نوجوانیم گوش ندادم و روانشناس نشدم چون گویا دنیای پراسترس و کسلکنندهای دارن!
1398-07-24خوندن این کتاب باعث نوشته شدن یک پست اینستاگرامی هم شد که متن زیر بخشی از اون پست هست:
داستان اول این کتاب شرح گفتگوی نویسنده با مادر مرحومش در خواب بود. داستانی که وقتی بار اول خوندمش به نظرم سطحی و تکراری اومد، ولی بعد که دیدم ذهنم بیشتر از بقیه داستانها درگیر همین داستان مونده، فهمیدم چقدر خوندنش برام لازم بوده، چون هر کدوم از ما در ناخودآگاهمون حرفهای نزده و گرههای باز نشدهای نسبت به والدینمون داریم که اگر حواسمون نباشه ممکنه تا آخر عمر مثل وزنههایی روی دل و ذهن و البته رفتار ما سنگینی کنن.
خوندن این کتاب و حرف زدن با خواهرم که اون هم به تازگی مطالب روانشناسی خاصی رو خونده و به شناخت جدیدی نسبت به رفتارهای ناخودآگاه ما تحت تاثیر کنشهای والدینمون رسیده، باعث شد که این روزها مدام در حال مچ گیری از خودم و رفتارهاییم باشم که بدون اینکه خودم حواسم باشه، نشات گرفته از اخلاق و رفتار پدر و مادرمه.
و باید بگم که واقعاً از این حجم تاثیرپذیری ناخودآگاه و این همه واکنشهای مشابه و ترسها و ارزشهای یکسان غافلگیر شدم! انگار با نمونهای مینیاتوری از پدر و مادرم به نام مریم مواجه شدم. مریمی که با نگاهش پدر و مادرش رو ضبط کرده و حتی الان هم رفتارها و آموزههای اونا رو به صورت ناخودآگاه برای خودش تکرار و ارزشآفرینی میکنه. و نکته عجیب اینجاست که گاهی این بازآفرینیها در واقع مورد پسند و تایید ما هم نبوده و ازش ضربه خوردیم، ولی انگار راه و روش دیگهای برای این کار نمیشناسیم که تن به این تکرار ناخودآگاه میدیم.
خلاصه که گاهی اوقات، کتابها به ما یاد میدن که چقدر نابلدیم. و کتابهایی که این چیزها رو به ما یاد میدن بهترین کتابها هستند، چون باعث تلاش ما برای فکر کردن بیشتر و اقدام برای یاد گرفتن بعدهایی جدید از زندگی میشن.
زمستان ۹۷
تهران
seahorse
یادگرفته ام آن هایی که بیش از بقیه از مرگ می ترسند کسانی هستند که با حجم زیادی از زندگی نزیسته به مرگ نزدیک می شوند. بهتر است از همه زندگی استفاده کنیم. برای مرگ چیزی جز تفاله باقی نگذاریم، هیچ چیز جز یک قلعه ی سوخته.
1399-01-30seahorse
ما موجوداتی در جستوجوی معنا هستیم که باید با دردسر پرتاب شدن به دنیایی که خود ذاتا بیمعناست کنار بیاییم.
1399-01-30seahorse
در اصل هر آدمی تو دنیا تنهاست. این سخت است. ولی این جوریه دیگه و ما باید با این مسئله روبهرو بشیم.
1399-01-30