موضوع(ها):
عطار، محمدبنابراهیم، 537 - 627ق. - نقد و تفسیر
شعر فارسی - قرن 6 - تاریخ و نقد - آموزش برنامهای
زرینکوب، عبدالحسین، 1378 - 1301 - کتابشناسی
۲۴۶ صفحه
زندهیاد استاد زرینکوب در این اثر، با نثری استوار، زندگی عطار نیشابوری را ـ همراه با توصیفی از اشعار او ـ به تصویر میکشد .نویسنده در گفتار نخست با لحن خطابی، برخی مختصات روزگار عطار را برمیشمارد و تفاوت آن را با قرون متمادی یادآور میشود .وی در دومین بخش کتاب، محیط پر تشنج عطار را معرفی میکند و ضمن آن، این نکته را متذکر میشود : دنیایی که عطار در آن میزیست از دنیای آرمانیاش فاصله بسیار داشت .در آن ایام دیگر طریقه قدما از یاد رفته بود ... شرح و تبیین احوال عطار، ویژگی اشعار او، کند و کاو در مثنویهای شاعر و سرانجام، جست و جو در حالات روحی و تصوف عطار کاری است که در این اثر نمود بارز یافته است .استاد زرینکوب در بخشی از کتاب خاطر نشان میکند :«عطار، با آن که تمام مثنویاتش شعر تعلمیی است داعیه تربیت یا تعلیم اخلاق ندارد .موعظه او ارائه راههایی است که سالک را در سیر الیالله کمک میکند، و به او امکان میدهد تا هر قدر ممکن است از دنیای مادی فاصله بگیرد و به دنیای روحانی نزدیک شود . هر چه تعلق خاطر انسان را به عالم جسمانی کم کند او را به عالم روحانی نزدیک میدارد.»
ارسال دیدگاه