بعد از زلزله (پسلرزه) (After the Quake)
هاروکی موراکامی (زادهی ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹) از نویسندگان محبوب ژاپن است که نه تنها در کشور خود، بلکه در دنیای انگلیسیزبان و به لطف ترجمههای رو به افزایشِ فارسی در کشور ما نیز در میان خوانندگان علاقهمند به ادبیات داستانی برای خود جا بازکردهاست.
یکی از آثار قابل تأمل این نویسنده مجموعه داستان «بعد از زلزله» است که تاکنون جوایز ادبی متعددی دریافت کرده. از جمله این جوایز میتوان به جایزه یومیوری، نوما و گونزو اشاره کرد.
این کتاب سال ۱۳۹۰ توسط سما قرایی برای نشر قطره ترجمه شد که بارها تجدید چاپ شده است، اما بهرنگ رجبی (تحت عنوان «بعدِ زلزله: شش داستان»، نشر چشمه) و علی حاجی قاسم (تحت عنوان «بعد از زلزله»، نشر نگاه) هم این کتاب را ترجمه و وارد بازار کردهاند.
داستانهای این مجموعه، درباره زلزلهای نوشته شدهاند که در سال ۱۹۹۵ میلادی در شهر «کوبه» ژاپن اتفاق افتاد. موراکامی در این مجموعه داستان به تشریح خشونت پنهان در لایههای زیرین جامعهی مدرن ژاپن میپردازد. در دورانی که وضعیت اقتصادی در اوج شکوفایی بود و مردم آنقدر پول داشتند که نمیدانستند با آن چه کار کنند، زلزله اتفاق افتاد. برای شخصیتهای «بعد از زلزله»، زلزلهی کوبه بازتاب گذشتهی فراموششدهایست که پیشتر از اینها به خاکش سپرده بودند.
یکی از ویژگیهای اصلی این مجموعه داستان این است که یک سری نکات و رمز، این داستانها را به هم پیوند میدهد. در واقع برخی منتقدان آمریکایی براین باورند که بعد زلزله مجموعه داستان نیست، بلکه یک رمان است.
نکته جالب دیگر در مورد داستانهای این مجموعه این است که اغلب شخصیتهای اصلی «پس لرزه»، دور از مرکز فاجعه هستند و اغلب اخبار را از تلویزیون یا رسانههای چاپی دنبال میکنند؛ افرادی که خود، خانواده و یا حتی نزدیکانشان هم هیچ آسیبی ندیدهاند، با این حال ویرانیهای به وجود آمده، چنان بر آنها تاثیر میگذارد که نقطه تحولی در زندگیشان به وجود میآورد.
الهه ملک محمدی
داستانهای کوتاه ژاپنی - قرن ۲۰م.
ارسال دیدگاه