«شاهد بازی در ادبیات فارسی» یکی از کتابهای مشهور سیروس شمیساست، نویسندهای که در سال ۱۳۸۰ بعنوان یکی از چهرههای ماندگارایران شناخته شده. این کتاب در سال ۱۳۸۱ توسط نشر فردوس منتشر و بلافاصله ممنوع شد.
این کتاب در مورد حضور معشوق مذکر در تاریخ و ادبیات ایران است. زنان در روزگار کهن ایران، بیشتر پردهنشین و پستونشین بوده و حضورشان در جامعهی محدود ایران بسیار کمرنگ بوده، همین امر باعث شده بود تا مردان با مردان خوشروی جامعه ارتباط برقرار کنند. نویسنده در این کتاب مستندات تاریخی موثقی را آورده و بر براساس آن موضوع همجنسگرایی (مردانه) در ادبیات فارسی (به ویژه شعر) از دورهی غزنویان تا اوایل دوره پهلوی را به اثبات رسانده است. کتاب شاهدبازی در ادبیات فارسی نخستین کتاب دربارهی این موضوع است که معشوق شعر فارسی زن نیست، بلکه غالباً مرد است.
این کتاب در هشت فصل و بر حسب دورههای تاریخی تدوین شده است. در فصل اول اسمها و اصطلاحات شاهدبازی و انواع آن مرور میشود. در فصل چهارم بحث در مورد صوفیان و شاهدبازی است و در فصلهای دیگر با شاعران، نمونه شعر و نثر هر دوره تاریخی آشنا میشوید. این دورهها عبارتند از: غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، تیموریان، صفویه، افشاریه، زندیه، دورهی قاجار و پهلوی.
فرناز ابراهیمی
ارسال دیدگاه