وقتی نیچه گریست اثر آروین یالوم روانپزشک وجودگرا (اگزیستانسیالیسم) و نویسندهی آمریکایی است که در سال ۱۹۹۲ نوشته شده.
رویدادهای رمان در سال ۱۸۸۲ در شهر وینِ اتریش رخ میدهند و این رمان در واقع روایتی است از تاریخِ برهمکنشِ فلسفه و روانکاوی و رویارویی خیالی برخی از مهمترین چهرههای دهههای پایانی قرن نوزدهم همچون فریدریش نیچه، یوزف برویر و زیگموند فروید. در ابتدای رمان، لو سالومه این زن دستنیافتنی از برویر میخواهد تا با استفاده از روش آزمایشی «درمان با سخن گفتن» به یاری نیچهی ناامید و در خطر خودکشی بشتابد. در این رمان جذاب، دو مرد برجسته و اسرارآمیز تاریخ، تا ژرفای وسواسهای خویش پیش میروند و در این راه، به نیروی رهاییبخش دوستی دست مییابند. کوششها و ترفندهای گوناگون برویر برای مطرحساختن مشکلاتِ روحی نیچه راه به جایی نمیبرد. سرانجام ترفند زیرکانه و البته خطرناک برویر برای ورود به دنیایِ درونی نیچه سرآغاز دیدارهای پیاپی او و نیچه میشود، دیدارهایی که در آن هر یک از آنها میکوشند تا دیگری را درمان کنند. بهاینترتیب میان برویر آرام و دلسوز، و نیچهی حساس و خوددار، دوئل گفتاری تندی به وجود میآید و هر چه این دو به هم نزدیکترمیشوند، برویر بیشتر متوجه میشود که فقط در صورتی میتواند نیچه را معالجه کند که وی اجازهی این کار را بدهد.
وقتی نیچه گریست آمیزهای است از واقعیت و خیال، جلوهای از عشق، تقدیر و اراده در وینِ خردگرای سدهی نوزدهم، ودرآستانۀزایشِ دانش روانکاوی. فردریش نیچه، فیلسوف آلمانیِ جوان و هنوز شناخته نشده. یوزف برویر، از پایهگذاران روانکاوی و دانشجوی پزشکیِ جوانی به نام زیگموند فروید؛ همه اجزایی هستند که در ساختار رمان در هم تنیده شدهاند تا حماسهی فراموشنشدنی رابطهی خیالی میان بیماری خارقالعاده و درمانگری استثنائی را بیافرینند. در این رمان، دو مرد برجسته و اسرارآمیز تاریخ، تا ژرفای وسواسهای خویش پیش میروند و در این راه، به نیروی رهایی بخشِ دوستی دست مییابند.
در سال ۲۰۰۷ نیز فیلمی اقتباسی از روی آن ساخته شد.
این کتاب ابتدا با نام «و نیچه گریه کرد» توسط مهشید میرمعزی در سال ۱۳۸۱ ترجمه و توسط نشر نی انتشار یافت و پس از آن در سال ۱۳۸۵ با ترجمهی دکتر سپیده حبیب از سوی انتشارات کاروان منتشر شد. این کتاب را انتشارات سپهر ادب با ترجمهی زهرا غلامرضانژاد نیز منتشر کرده است.
فروغ فرهی
ارسال دیدگاه