سفرنامهی گالیور (Galliver’s travels) اثر جاناتان سویفت یکی از چیرهدستترین نثرنویسان ادبیات انگلیسی است. این کتاب رتبهی سیزدهم در بین ۲۲ کتاب برگزیدهی ادبیات کلاسیک جهان را دارد. سویفت از طریق حرف و سخنان شخصیتهایش ناگفتههای خود را به مردم زمانهی خود و آیندگان عرضه کرده است. سویفت دربار آن روز انگلستان را مورد انتقاد قرار داده و احزاب را تخطئه میکند. در هر بخش با تمسخر یک طبقهی خاص اجتماعی مرتبط با دربار و اشراف نقد به اوج خود میرسد. براساس این کتاب فیلم، انیمیشن، مجموعهی تلویزیونی و امثال آن ساخته شده. داستان در چهار بخش نوشته شده که شخصیت اصلی شخصی به نام لموئل گالیور است.
در یکی از سفرها کشتی گالیور در اثر طوفان میشکند و به وسیلهی امواج به ساحل میرسد. گالیور که از هوش رفته بود، زمانی که به هوش میآید با مردمان بسیار کوچکی مواجه میشود که او را با اسارت در آوردهاند. آن افراد کوچک که ساکن سرزمین لی-لیپوت بودند با کشور همسایه اختلاف دارند و پادشاه تصمیم میگیرد از گالیور در این جنگ استفاده کند... .
این کتاب برای نخستینبار در سال ۱۳۶۲ با ترجمهی هومان قشقائی توسط انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده است. مترجمان دیگر این اثر فریال شیخالاسلامی (انتشارات ارسطو)، منوچهر امیری (شرکت انتشارات علمی و فرهنگی)، خسرو شایسته (نشر سپیده)، افسانه ایمانی (نشر سخن گستر)، بهاره دریایی (باران سخن)، حجتالله عابدی (نشر میامین)، سپیده خلیلی (نشر افق)، علی عباچی (نشر توسن)، ناصر احمدنژاد (نشر سپیده)، سیدهمنصوره کاظمیهریکندی (نشر حنانه)، سپیده خلیلی (نشر افق)، شیوا مقانلو (نشر ثالث)، شیرین سلیمانی (نشر آبشن) و ... هستند.
فرناز ابراهیمی
ارسال دیدگاه