«هرمان هسه» ادیب، نویسنده و نقاش آلمانیـسوییسی و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۴۶ در ادبیات است. هرمان هسه در آثارش مبارزهی جاودانهی روح و زندگی را ترسیم نموده و با نگرشی هنرمندانه به دنبال ایجاد تعادل بین این دو پدیده است. گرایش به رومانتیسم و طبیعتگرایی از نمودهای چشمگیر آثار قدیمیتر هسه است. وی بهطور جدی به مشکلات انسانها و روابط بین آنها و همچنین نقش هنرمند در جامعه پرداخته است.
دمیان یکی از پر آوازهترین آثار هرمان هسه است، داستانی مربوط به دوران نوجوانی نویسنده که خود را در آن «سینکلر» نامیدهاست، نامی که در آغاز نویسندگی به عنوان تخلص خود انتخاب کرده بوده. کسی که بعد از خروج از خانه و ورود به عرصههای اجتماعی درمییابد با دو دنیای متفاوت روبه رو است. یک طرف دنیایی که خانواده، پدر و مادر و خواهران او قرار دارند؛ دنیایی روشن، زیبا، آرام و در تقابل با این دنیا مدرسه، خیابان و شهر قرار دارند که تاریک، زشت و هراسآورند. در همین ایام مورد آزار و اذیت همکلاسی خود «فرانتس کرومر» قرار میگیرد اما بعد از اندک زمانی ماکس دمیان شاگرد متفاوت مدرسه او را از دست کرومر میرهاند و از اینجاست که رمان شکل اساسی به خود میگیرد.
دمیان شرح کندوکاو درونی مرد جوانی در پی دست یافتن به هویت و ارزشهای شخصی است و بدینترتیب افسانهای فرا دنیوی و تقریباً اسطورهوار است. دمیان را حدیث نفس انسان دانستهاند، حسب حال ایامی از عمر آدمی که معمولاً در چنبره ارزشهای قراردادی محبوس میشود و مجال ظهور نمییابد. شاید بتوان گفت نخستین ثمره تولد دوبارهی هسه، این رمان بود. این داستان نخستینبار در سال ۱۹۱۹ منتشر شد.
هسه داستان خود را در نه بخش مجزا اما مرتبط با یکدیگر نگاشته که عبارتند از سرآغاز، دو دنیا، قابیل، دزد، بئاتریس، پرنده تلاش میکند از تخم بیرون آید، یعقوب و فرشته، حوا، سرآغاز پایان. بین این بخشها ساختاری منظم و منسجم است و سبب شده که خواننده به نظم نوشتاری در داستان پی ببرد.
در ایران این کتاب با ترجمههای «محمد بقایی ماکان» نشر تهران و «خسرو رضایی» نشر جامی منتشر شده.
سودابه امیری
۲۶۰ صفحه
ارسال دیدگاه