بندگان مشتاق سرمایه

علوم انسانی

چرا انسان‌ها براي انسان‌هايي ديگر کار مي‌کنند؟ اين پرسش به‌ظاهر ساده و ابتدايي در قلب بحث فردريک لوردون قرار دارد. لوردون براي تکميل پاسخ‌هاي ناتمام مارکس، خصوصاً در برابر منظره گيج‌کننده مستخدماني متعهد و مشتاق، قسمي «انسان‌شناسي اسپينوزيستي» را به کار مي‌بندد که نقش بنيادين تأثيرات و انفعالات را در رابطه استخدامي آشکار مي‌کند و استثمار سرمايه دارانه را به‌منزله تصرف و قالب‌ريزي دوباره ميل مجدداً مفهوم‌پردازي مي‌کند. قسمي خوانش سرتاسر ماترياليستي از اخلاق اسپينوزا به لوردون اجازه مي‌دهد پنبه تمام تصورات در باب خودمختاري و خود - تعيني فردي را بزند؛ درعين‌حال که هم‌زمان ايده‌هاي آزادي سياسي و رهايي از بند استثمار سرمايه دارانه را حفظ مي‌کند. کتاب حاضر، طرحي است متهورانه براي بازانديشي در سرمايه‌داري و فراروي از آن بر مبناي تجربه معاصر از کار.