ابوالهول ایرانی

در این کتاب، شرح‌حال "امیرعباس هویدا" به تفصیل بیان شده است. گفتنی است وی سیزده سال نخست‌وزیر ایران بود که در آخرین ماه‌های حکومت پهلوی به زندان افتاد و پس از پیروزی انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم گردید. مؤلف در تدوین کتاب از خاطرات، مشاهدات و اطلاعات گروه کثیری از افراد مرتبط با هویدا، همچنین نامه‌ها و اسناد و منابع مکتوب متعدد بهره جسته است. وی در این کتاب، افزون بر شرح‌حال هویدا، فرازهایی از تاریخ معاصر ایران، به ویژه برخی علل و زمینه‌ها و چگونگی بروز انقلاب اسلامی و مهم‌ترین تحولات ایران در واپسین سال‌های سلطنت محمدرضا شاه را بررسی و تحلیل می‌کند. در بخشی از پیشگفتار کتاب آمده است: "او [هویدا] شخصی بسیار پیچیده‌تر و جالب‌تر از آن بود که تصور می‌کردم او، روشنفکری واقعی بود با بینش جهانی; در ژرفای وجودش آزاداندیشی بود که به اربابی غیر آزاداندیش خدمت می‌کرد. در اوج کشمکش تاریخی ایرانیان میان سنت و مدرنیته می‌زیست. کشمکش میان جهانی بودن غربی و انزواطلبی ایرانی، سکولاریسم و بنیادگرایی مذهبی و سرانجام میان جامعه مدنی و دموکراسی از یک سو و اقتدارگرایی در سوی دیگر. او تجسم امیدها و آرزوها، پیشرفت‌ها و ناکامی‌های نسلی کامل از فن‌سالاران تحصیل کرده غرب بود که می‌کوشیدند ایران را از دور باطل فقر و سرکوب بیرون بیاورند و از چنگال سنت رها سازند."

موضوع(ها):
هویدا، امیرعباس، ۱۳۵۸ - ۱۲۹۸
ایران - سیاست و حکومت - ۱۳۲۰ - ۱۳۵۷
ایران - تاریخ - پهلوی، ۱۳۲۰ - ۱۳۵۷
سیاستمداران ایرانی

عباس میلانی