در تحلیلها و تبیینهای صورت گرفته درباره سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران عمدتاً از مبانی نظری جریان خردگرا استفادهشده است. در این اثر کوشش شده تا سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکرد سازهانگاری مورد تجزیهوتحلیل قرار گیرد و به این پرسشها پاسخ داده شود که «چه عواملی در تدوین اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مؤثر است؟»، «آیا امکان استفاده از رویکرد سازهانگاری برای تحلیل دورههای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از دوره هاشمی رفسنجانی تا روحانی وجود دارد؟». به عقیده نویسندگان، در کنار بررسی نقش ساختارهای مادی در سیاست خارجی که عموماً در سایر آثار نگاشته شده درباره سیاست خارجی ایران موردتوجه واقعشدهاند. پرداختن به نقش ساختارهای معنایی، هنجارها، ارزشها و قواعد که هویت جمهوری اسلامی و به دنبال آن سیاست خارجی کشور را شکل دادهاند، ضروری است و بدون آن هرگونه تحلیلی ناقص خواهد بود.
موضوع(ها):
ایران - روابط خارجی - ۱۳۶۸
روابط بینالمللی - جنبههای سیاسی
ایران - سیاست و حکومت - ۱۳۶۸ - ۱۳۹۲
ارسال دیدگاه