بوطیقای فضا

بوطیقای فضا را باید اثری از جنس شعر و خیال دانست، کتابی که فرآورده‌ای از «خیال شاعرانه» است و از «علیت، گریزان». کتاب، محصول هفتادوچهار سالگی «باشلار» است، و درواقع جزء آخرین مراحل کار فلسفی ایشان؛ کتابی سنگین و به لحاظ مفهومی، دیرهضم، که شاید به ادبیات خود «باشلار» نیز باید گفت: «کتابی خوب»؛ چرا که ایشان باور دارند که «هر کتاب خوبی به محض آن‌که تمام شد باید از نو خوانده شود. پس از خوانش اول است که خواندن خلاقانه آغاز می‌شود.». خوانشگر این کتاب، برای فهمیدنش نیازمند دوباره و دوباره خواندن آن است. هیچ نویسنده‌ی دیگری، همچو: «باشلار»، تا این اندازه دقیق و استادانه، به مفهوم فضای خانگی نپرداخته است...؛ باریکه‌های نور، از: چارچوب خانه، کلون در، قفسه، اتاق زیرشیروانی، دخمه‌های قدیمی، و کلبه‌های روستایی، در این کتاب هماره سوسو می‌زنند...؛ «باشلار» خود را، اسیر تاریخ معماری، و جزئیات ساختن یک بنا، نمی‌کنند، و به خانه، نه با چشمان بیننده‌ای معمولی، که با نگاه اندیشمندی بزرگوار، و انسانی کیهان‌مدار می‌نگرند: «خانه‌ای که زمانی در آن زیسته‌ایم، جعبه‌ای بی خاصیت نیست. فضای مسکون فضای هندسی را تعالی می‌بخشد». موضوع بحث این است که خانه آشیان رؤیاپردازی و پناه خیال است و او...

موضوع(ها):
فضا و زمان
تخیل

گاستن باشلار