گات‌ها

ابراهیم پورداوود کتاب گات‌ها، گزارش پروفسور بارتولومهٔ آلمانی را ترجمه و در ۱۳۰۵ خورشیدی برابر با ۱۹۲۶ میلادی در بمبئی به چاپ رساند که آن، اولین گزارش گات‌هاست. مطالعات عمیق پورداوود درزمینه ادبیات مزد یسنا موجب شد او ترجمه بارتولومه را به کناری گذاشته و خود گات‌ها را ترجمه کند؛ بدین ترتیب گزارش دوم گات‌های او در ۱۳۳۱ خورشیدی برابر ۱۹۵۲ میلادی منتشر شد. اکنون این دو کتاب که مکمل یکدیگرند کنار هم قرار داده‌شده و در یک مجلد انتشاریافته است؛ و اغراق نیست اگر گفته شود این اثر برای اولین بار متن کامل و جامع کتاب گات‌ها را در ایران ارائه می‌کند.
۷ سروده‌ای است که از دیرباز از سخنان زرتشت اسپنتمان دانسته می‌شده است و بنیاد باور زرتشتی است. گات از نگاه صرف و نحو و زبان و بیان، شکل ارائهٔ مطالب، فکر و اندیشه، سبک شعر و ویژگی‌های دیگر با دیگر بخش‌های اوستا تفاوت دارد، از این روی همهٔ اوستا شناسان و دانشمندان آن را از خود زردشت می‌دانند، گات‌ها منظوم و موزون به گونهٔ اشعار دینی ایران باستان‌اند که به‌شدت موجز و فشرده‌اند و ازنظر ساختار دستور زبان استثناء هستند. شاید نخست بلندتر و به نثر بوده اما برای در امان بودن از گزند فراموشی و یا دستبرد روزگار آنها را به نظم درآورده‌اند تا بهتر به خاطر سپرده شود. زبان شناسان وزن این اشعار را یافته و قواعد نظم را در آنها تعیین کرده‌اند. ۱۷ سرودهٔ گات‌ها ۲۳۸ بند، حدود ۸۹۶ بیت یا ۵۵۶۰ واژه در کل است که بعدها در میان ۷۲ هات (فصل) یسنا جای‌داده شده‌اند. این ۱۷ سروده با شمارهٔ فصل آنها در یسنا شناخته می‌شوند. به هر یک از فصل‌های یسنا و گات‌ها هات گفته می‌شود.

موضوع(ها):
اوستا. فارسی. یسنا. گاهان
شعر اوستایی

ابراهیم پورداوود