دادخواهی حیوانات نزد پادشاه پریان از ستم آدمیان

اِخوان الصّفا و خُلّان الوَفا جمعیت سری فلسفی و عرفانی ست که در سده چهارم هـ.ق. در بصره و بغداد توسط ایرانیان بنیان نهاده شد. آنها دائرة المعارف رسائل اخوان الصفا و خلان الوفا را نوشتند. اساس مسلک و مرام آنان این بود که بین شریعت اسلامی و فلسفه یونانی تضاد و تعارضی وجود ندارد و شخص می‌تواند شریعت اسلامی و حکمت یونانی را به طور متحد چراغ راه خویش سازد. هدف این گروه ترویج صلح و صفا بین مردم و رفع اختلاف فکری و مذهبی از طریق گسترش حکومت عقل و تلفیق بین فلسفه و مذهب و ایجاد یک گونه آرمان‌شهر بوده‌ است. آنها شروع به نوشتن مقالاتی بی نام نویسنده نمودند، و خود را اِخوان الصّفا و خُلّان الوَفا نامیدند. آنها در پژوهش همانند یونانیانی چون: اقلیدس، و نیکوماخوس بودند، ولی پژوهش‌ها و نظریات آنها در زمینهٔ حل مسئله‌ های مربوط به صوت از یونانیان نیز پیشتر رفت. به گفتهٔ شفیعی کدکنی عقاید آنها توفیقی در کشف نظام موسیقیایی جهان داشته‌ است. در رساله پنجم، بخش ریاضی، از موسیقی نیز سخن رفته‌ است. جماعت اخوان‌ الصفا با یکدیگر بسیار دوستانه و برادرانه زندگی می‌کردند، و می‌کوشیدند از هر نوع هواپرستی و فریب و نفاق برکنار باشند. این جماعت با همکاری یکدیگر به نوعی از یک مذهب یا مسلک فکری دست یافتند که گمان می‌کردند از طریق آن می‌توانند به کمال و سعادت واقعی برسند. کتاب حاضر ترجمه‌ای از رساله‌ی بیست و دو از رسائل اخوان‌الصفا است.

موضوع(ها):
فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن ۱۴

اخوان‌الصفا