کارنامه‌ی اردشیر بابکان از متن پهلوی

mryshahr

کارنامه اردشیر بابکان که رساله نیمه حماسی و یادگاری از روزگار ساسانی می‌باشد کتابی است به زبان پهلوی راجع به سرگذشت داستانی اردشیر بابکان بنیادگذار پادشاهی ساسانی که درضمن آن از شاپور پسر اردشیر و هرمزد پسر شاپور نیز سخن رفته است. این کتاب که تقریباً در حدود ششصد میلادی تدوین شده دارای 5600 کلمه پهلوی می‌باشد و بنا به برخی احتمالات خلاصه شده کارنامه مفصل‌تری از اردشیر بابکان است که فعلاً در دست نیست. ‏
کارنامه در لغت کار و هنر و صنعتی را گویند که کم کسی تواند کرد و به معنی جنگ نامه و تاریخ نیز آمده است و به اصطلاح کتابی است که در آن از کارهای برجسته و شگفت‌آور مردان بزرگ یا پهلوانان سترگ سخن رفته باشد.‏
(از مقدمه چاپ اول کتاب به اهتمام دکتر محمد جواد مشکور)
.
.
.
به این فکر می‌کنم که چقدر مفاهیم اولیه زندگی در طول تاریخ بدون تغییر باقی می‌مونه. در این کتاب چطوری ازدواج کردن و به پادشاهی رسیدن و از بین بردن دشمنان اردشیر بیان شده. اما از همه جالب‌تر برای من بیان بعضی تفکرات و احساسات شخصیت‌ها بود. مثل جایی که اردشیر به شکار میره و گور نر خودش رو فدای گور ماده می‌کنه و گور ماده هم خودش رو فدای بچه‌ش می‌کنه تا بچه زنده بمونه. اونجا اردشیر با خودش فکر می‌کنه که: «وای بر مردم باد که این چارپای گنگ با نادانی و ناگویایی به یکدیگر چنین مهری ورزند که جان خویش برای زن و فرزند بسپارند» و یاد زن و بچه خودش می‌افته که گفته بود بکشندشان. و بعد گریه و زاری سر میده و...‏

بعضی وقتا کتاب‌هایی که فکرش رو هم نمی‌کنی یه جوری روت تاثیر می‌ذاره که مگو!‏

پی‌نوشت: همین جای کتاب رو برای هم اتاقی‌هام تو خوابگاه خوندم. یکی‌شون گفت مادرش همیشه همین داستان رو (البته بدون نام شخصیت‌ها) براشون تعریف می‌کنه و میگه بچه که بوده یه پیرمرد دانایی تو دهاتشون براشون تعریفش می‌کرده. روایت‌هایی که سینه به سینه نقل شده و باقی مانده...‏


پنجشنبه 22 فروردین 1392 - اصفهان