«احمد محمود» نویسندهی معاصر ایرانی بود که او را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی میدانند. معروفترین رمان او «همسایهها» است که در زمره آثار برجستهی ادبیات معاصر ایران شمرده میشود. احمد محمود برندهی جایزه پکا برای مجموعهی آثار و جایزهی هوشنگ گلشیری شده است.
درخت انجیر معابد آخرین رمان احمد محمود است که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد. این کتاب از حوادث و شرایطی برخوردار است که شاید در آثار دیگر احمد محمود کمتر دیده بشود. تنها وجه اشتراک این رمان با رمانهای دیگر نویسنده، اقلیم گرم آن است. موضوع داستان درختی است به نام انجیر معابد که در مناطق جنوب ایران رشد میکند و ریشههای هوایی و پیش رونده دارد. در فرهنگ مردم ایران این درخت، درختی مقدس است. در پیرامون درخت، در دل یک شهر سنتی به تدریج شهرکی شکل میگیرد که از نظر اندیشه با شهرنشینی اختلاف پیدا میکند و همین موجب تنشها، درگیریهای فیزیکی و فکری میگردد. داستان از جایی، شکل خاص به خود میگیرد که در تلاشی برای قطع کردن درخت، از آن خون جاری میشود. داستان حول و حوش اعضای خانوادهای میگذرد که این درخت در منزل آنان قرار دارد. فرزند خانوادهی آذرپاد و در واقع قهرمان اصلی این رمان،فرامرز آذرپاد، نمادی از گسست است. او از یک طرف معتاد است و از طرف دیگر با ناپدری خود، مهندس مهران شهرکی، مشکل دارد و سعی میکند با مهران مبارزه کند. رمان درخت انجیر معابد داستان یک فروپاشی است. این رمان اگرچه در جنوب میگذرد، و به این اعتبار رمانی بومی است، اما با پرداختن نویسنده به موضوعی که قابلیت تعمیم بیشتری دارد از روایت یک منطقهی خاص فراتر میرود و شاید بشود گفت مسئلهای به امتداد تاریخ را در بر میگیرد.
این کتاب جوایزی را نیز از آن خود کرد از جمله: برندهی دورهی اول جایزهی هوشنگ گلشیری به عنوان بهترین رمان در سال 1379.
این کتاب توسط انتشارات معین به چاپ رسیده است.
سودابه امیری
۴۴۰ صفحه - (در۲جلد ) - جلد ۱ - رقعی (شومیز) - چاپ ۳ - ۳۳۰۰ نسخه ISBN: ۹۶۴-۵۶۴۳-۶۸-۶-
تاریخ نشر:۸۰/۱۱/۱۷ قیمت :۵۰۰۰۰ ریال
ارسال دیدگاه