سياست خارجي به يک معنا عبارت است از استراتژيهايي که دولتها جهت کسب اهداف خود در عرصه بينالمللي اتخاذ ميکنند. در بحث استراتژي، نظريهپردازان روابط بينالملل و سياست خارجي به ابزارهاي سياست خارجي از يک سو و سمتگيريهاي آن از سوي ديگر ميپردازند. در کتاب حاضر مسائلي چون اهداف سياست خارجي، ابزار آن، نحوه تصميمسازي و تصميمگيري، تحليل تواناييها و مقدورات و تأثير ساختار محيط بر سياست خارجي بررسي شده است.
ارسال دیدگاه