کتاب «عصر روشنگری»، نوشته «جان. ام.دان» در سال ۱۳۹۰ به چاپ رسیده است. این کتاب، یکی از اثرهای مجموعه تاریخ جهان است که توسط همین انتشارات، در اختیار علاقهمندان قرارگرفته است و از دورانی بسیار تاثیرگذار و حیاتی، در تاریخ اروپا و شاید بتوان گفت جهان، سخن میگوید.
عصر روشنگری، در اصطلاح به دورانی در تاریخ اروپا اطلاق میشود که اندیشمندانی بزرگ، پس از قرنها سیطره حاکمیت کلیسا، از دل جنبش رنسانس (تولد دوباره) و رفرم (اصلاح دینی) پدید آمدند و بسیاری از بنیانهای دوران جدید را (خصوصا در غرب) بهوجود آوردند.
عموم تاریخدانان شروع این جنبش فلسفی را از اواسط قرن هفدهم و نقطه پایان آن را اواخر قرن هجدهم و مصادف با انقلاب کبیر فرانسه در سال ۱۷۸۹ میدانند. ازنظر زمانی، عصر روشنگری در ادامه دوران رنسانس و پیش از دوران جدید جای گرفته و میتوان گفت، اتفاقاتی که در این یک قرن و اندی رخ داد، زمینهساز تحولات جدی دنیای غرب بود.
شاید بتوان، مهمترین کلیدواژههای فیلسوفان عصر روشنگری را عقل و طبیعت نامید. در هیچ دورهای از حیات بشر، عقل تا این اندازه مورد ستایش قرار نگرفته است. پاسکال یکی از دانشمندان بزرگ این عصر میگوید:
«طبیعت تباه گشته بود. انسان به قوه خرد که سازنده وجود اوست عمل نمیکرد. تباهی عقل با چیره شدن عادات و رسوم نامعقول و بینظم مشهود شده بود. ضرورت داشت که باد حقیقت بوزد و امواج آن آلودگیها را بر هم زند تا آنکه انسان دیگر فاسد نباشد و در خود ساکن نماند».
ارسال دیدگاه