برنامه‌ریزی و قدرت در ایران

کتاب «برنامه‌ریزی و قدرت در ایران» تالیف مشترک فرانسیس بوستاک و جفری جونز را نشر کویر با ترجمه مشترک مهدی پازوکی و علی حبیبی، در سال ۱۳۹۵ وارد بازار کرد. این کتاب به بررسی ریشه‌های اصلی برنامه‌ریزی توسعه در ایران عصر پهلوی دوم با تأکید بر نقش ابوالحسن ابتهاج، یکی از چهره‌های برجسته اقتصادی ایران در سده بیستم میلادی (سده‌های سیزدهم و چهاردهم خورشیدی) پرداخته است این کتاب ترجمه مشترک مهدی پازوکی و علی حبیبی بخشی از زوایای تاریخ اقتصادی ایران را بررسی کرده است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
این کتاب در پنج بخش با این عناوین تنظیم شده است: «طغیان در برابر نظام کهنه ۱۹۰۰- ۱۹۳۶»، «ملی‌گرایی و بین‌المللی گرایی ۱۹۵۳- ۱۹۳۷»، «برنامه‌ریزی برای آینده ایران»، «برخورد ارزش‌ها» و «برنامه‌ریزی و قدرت».این کتاب به بخشی از تاریخ برنامه ریزی اقتصادی در ایران پرداخته که با تحولات عمده ای در دهه های ۵۰ و ۴۰ خورشیدی همراه بوده است.

در آن دوران ابوالحسن ابتهاج به عنوان مغز برنامه ریزی اقتصاد ایران محسوب می شده و البته تحت مدیریت و نظارت محمد رضا پهلوی شاه ایران، به طراحی برنامه های عمرانی و توسعه ای قبل از انقلاب و اجرای آن مشغول بوده است. ارزیابی برنامه های عمرانی قبل از انقلاب، طیف گسترده ای از دیدگاه های مختلف را شامل می شود.

برخی آن را زمینه ساز گسترش و نوسازی اقتصادی و صنعتی معرفی کرده اند که با تحولات اجتماعی و اقتصادی بسیاری همراه بوده و با شعارهای شاه و دولت آن زمان با عنوان تمدن سازی و رسیدن به دروازه های تمدن بزرگ همراه بوده و همزمان با رشد درآمد نفت، و... را نمادهای آن دوران مطرح می کنند.

۳۲۸ صفحه - رقعی (شومیز)

فرانسیس بوستاک/ جفری جونز