برنامه‌ریزی در ایران

کتاب برنامه ریزی در ایران : بر اساس تجارب گروه مشاوره دانشگاه هاروارد در ایران در تهیه برنامه عمرانی سوم
در دهه ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۵، ایران برای تدوین برنامه سوم و چهارم توسعه، از دو گروه مشاور خارجی استفاده کرد که به گروه مشاوران هاروارد مشهور شدند. سرپرستان هر دو گروه پس از بازگشت به امریکا جمع‌بندی خود از این مشاوره و برداشت‌های گروه از شرایط ایران را تدوین و منتشر کرده‌اند.
سرپرست گروه دوم توماس مک لئود بود که کتاب وی توسط علی‌اعظم محمدبیگی ترجمه و توسط نشر نی در سال ۱۳۸۰ منتشر شده است. این کتاب دیدگاه جدیدی را در مورد عوامل ناکامی برنامه‌ریزی اقتصادی در ایران مطرح می‌کند. این کتاب را «گروه مشاوره‌ای دانشگاه هاروارد» به‌عنوان گزارش مفصل رویدادهای دوره‌ی چهارساله‌ی فعالیت خود در سازمان برنامه‌ریزی ایران به رشته‌ی تحریر درآورده‌اند. این گروه در اواسط دهه‌ی ۱۳۳۰ به درخواست ابوالحسن ابتهاج، رئیس وقت سازمان برنامه به‌منظور ارائه‌ی کمک فنی به این سازمان در تهیه‌ی برنامه‌ی عمرانی سوم (۱۳۴۲-۴۶) به ایران آمدند و به‌دلیل فراهم‌نبودن شرایط مناسب برای ادامه‌ی کار، در سال ۱۳۴۱ کشور را ترک کردند.

مهم‌ترین ویژگی این گزارش آن است که خارج از چارچوب نظریه‌های وارداتی، تاریخچه‌ی برنامه‌ریزی اقتصادی در ایران را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است. به نظر می‌رسد دیدگاه ارائه‌شده در این کتاب واقع‌بینانه‌تر از دیدگاه‌های متعارف در زمینه‌ی عوامل ناکامی برنامه‌ریزی اقتصادی در کشور باشد و به این ترتیب، مطالعه‌ی آن بتواند افق‌های تازه‌ای در برابر صاحب‌نظران و محققان علاقه‌مند به موضوع تجربه‌ی برنامه‌ریزی توسعه در ایران بگشاید.

۲۱۰ صفحه - رقعی (شومیز)

تامس مک لیود