نویسنده در این کتاب کوشیده است وجوه ادبی ساختارگرایی را شرح و بررسی کرده در کنار آن پارهای از مفاهیم زبانشناسی را که به نوعی مرتبط با ساختارگرایی در ادبیات است، تبیین نماید. وی در بخش نخست تحت عنوان "ساختارگرایی چیست؟" مقوله ساختارگرایی را به مثابه "جنبشی ذهنی"، و به منزله یک "روش" بررسی میکند. بخش دوم کتاب مربوط به بررسی زمینه زبان شناختی و نظریه شعری ساختار گرایی است که طی آن نظریههای "دوسوسور"، "یاکوبسن "و "لوی استروس " بررسی و ارزیابی میشود". یافتن فرمهای بسیط "عنوان بخش سوم کتاب است که به بررسی "فرمهای بسیط آندره یولس" و "وضعیت نمایشی اتین سوریو "اختصاص دارد. نگارنده در بخش چهارم (گامی به سوی بوطیقای ساختاری داستان) اندیشههای "پراپ" و "لوی استروس" را در قالب "اسطوره نگاران" بررسی میکند; همچنین نظریههای فرمالیستهای روس را شرح و تبیین مینماید. در بخش پنجم تحت عنوان "تحلیل ساختاری متون ادبی"، سه مقوله بررسی و ارزیابی میشود که عبارتاند از ۱: ـ نظریه قرائت تزوتان تودوروف، ۲ ـ رمزگانهای رولان بارت، ۳ ـ مجازهای ژرار ژنت. مباحث بخش ششم کتاب نیز به مقوله "تخیل ساختارگرایانه" اختصاص دارد که طی آن موضوعاتی چون نظریههای رمانتیک و ساختارگرایانه در زبان شعری، نیز بینش ساختارگرا در داستان معاصر تبیین میشود. "واژه" و "نمایه" در انتهای کتاب به طبع رسیده است.
موضوع(ها):
ساختارگرایی (تحلیل ادبی)
ارسال دیدگاه