افلاطون (حدود ۴۲۷ـ۳۴۷ق.م) از بزرگترین حکما و گرامیترین مربیان نوع بشر و شاگرد سقراط بوده است. از وی آثار زیادی به جای مانده، که همه در نوع خود بینظیر هستند. اما یکی از کتابهای مهم افلاطون که مخصوصاً برای معرفی سقراط نوشته شده، مهمانی (ضیافت) است. این رساله، داستان مهمانی یکی از دوستان سقراط میباشد که چون در شاعری جایزه گرفته، ولیمه میدهد. در این مهمانی اصحاب همه از شرب و نشاط و هیاهو خسته میشوند و بنا میگذارند که هر یک خطبهای در وصف عشق و مدح خداوند عشق بسرایند. همه دربارة عشق سخنی میگویند، اما آن که سقراط میگوید حکایت دیگری است. این کتاب به نحوی عمیق ریشه در آداب و سنن آتن آن روزگار دارد و از بزمی که برپا میشود، تا انواع معاشرتها و حدود آنها و نیز گردش باده پس از شام و برخورد با غلامان و...سخن به میان آمده است.
موضوع(ها):
سقراط، ۳۹۹ - ۴۶۹ ق.م
عشق
فلسفه یونانی
ارسال دیدگاه
seahorse
یه کتاب خیلی کوتاه فلسفیه که در خلال یک داستان، نظرات فیلسوفای مختلف یونان در زمان افلاطون رو در باب عشق بیان میکنه. این فلاسفه تو یه مهمون جمع شدن و درباره ی عشق نظر خودشونو میگن و به سوالای همدیگه جواب میدن. با این که کتابش خیلی کوتاهه، به نظر من تعاریف جالبی رو از عشق ارائه میده. جالب ترینش شاید همون نظر افلاطونه: ضیافت #کتاب_ناتمام
1398-12-16seahorse
...هنگامی که به مرحله بالاتر میرسد، درک میکند که زیبایی جان بالاتر از زیبایی بدن است و در نتیجه، اگر به روحی با فضیلت و پرهیزکار که از زیبایی رخسار، بهرهاش کمتر باشد برخورد نمود، به او دل میبندد و عشقاش را به دل میگیرد و پیوسته در اندیشه ی او خواهد بود و افکار و اندیشه هایی را میجوید و میآفریند که بتواند آن را بهتر و کاملتر سازد...
1398-12-16