بارون درختنشین (به ایتالیایی: Il barone rampante) (به انگلیسی: The Baron in the Trees)
ایتالو کالوینو (Italo Calvino) (زادهی ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳– درگذشتهی ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسندهی ایتالیایی است. وی سبک ادبی خاص خود را دارد که میتوان آن را سورئال یا پستمدرن توصیف کرد. سهگانهی «نیاکان ما» (شامل شوالیهی ناموجود، ویکنت دونیمشده و بارون درختنشین) تحسینشدهترین آثار اوست. وی را یکی از مهمترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم میدانند.
«بارون درخت نشین» دومین کتاب از سهگانهی «نیاکان ما» و مانند دو اثر دیگر این سهگانه به سبک رئالیسم جادویی نوشته شده است. این کتاب در سال ۱۹۵۷ در ایتالیا منتشر شد و ترجمه اول آن در سال ۱۳۸۰ توسط مهدی سحابی از انتشارات نگاه به بازار آمد و بارها تجدید چاپ شد. پرویز شهدی نیز در ۱۳۹۴ این کتاب را ترجمه و توسط نشر چشمه منتشر کرده است.
«بارون درختنشین» سرگذشت پسری را به تصویر میکشد که تصمیم میگیرد زندگی خود را بر روی درختان سپری کند. «کوزیمو» پسر دوازده سالهی «بارون دی روندو» تصمیم میگیرد از دستورات پدر سرپیچی کند. این سرپیچی ابتدا برای اعتراض به خوردن حلزونهای دستپخت خواهرش شکل میگیرد؛ کوزیمو از شاخهی نزدیکترین درخت بالا میرود و تصمیم میگیرد دیگر پایش را روی زمین نگذارد. این تصمیم او را وارد ریتم زندگی در طبیعت میکند، ریتمی که همیشه به طرز یکنواختی زنده است و کوزیمو در مبارزه با طبیعت برای بقا، جهان جدیدی را کشف میکند که بکر است و به دست انسانها نیافتاده.
ایجاد یک «پادشاهی درختی» توسط پسر استعارهای از استقلال معرفی میشود و چالشها وفرصتهای این عمل دستمایهای برای نویسنده به منظور بررسی پرسشهای فلسفی بشر میگردد. در کل جریان رمان «بارون درخت نشین» ماجرایی نمادین از اروپاست در دل انسانی که به عنوان روشنفکر و پیشرو، الگوی عملی برای تغییر و رهایی از عرفهای سنتی دارد.
ارسال دیدگاه
Mehribanooo
بارون درختنشین برام کتاب جالبی بود، اول به خاطر این که اصلا چرا یه آدم باید تصمیم بگیره رو درخت زندگی کنه و دوم این که اصلا مگه میشه رو درخت زندگی کرد یه عمر؟ خلاصه که وقتی خوندم کتابو، بخشی از این تعجب برطرف نشد اما دیدگاهی که کتاب به آدم میده جالبه، یه جوری انگار آدم با طبیعت یکی شده و زوال طبیعت با زوال انسانی یکی میشه. در کل این کتابو دوست داشتم، برام جالب بود
1398-11-26