همه‌ی نام‌ها

Maryam

آقای ژوزه یک کارمند مقرراتی و مبادی آداب سازمان ثبت احوال که برای پر کردن تنهایی خود، سرگرمی کوچکی درست کرده است و آن ساخت کلکسیونی از اطلاعات آدم‌های مشهور است. که برای این سرگرمی خود گهکاه خلاف کوچکی هم می‌کند. اما به طور اتفاقی با اطلاعات زن گمنام یا به قول خود آقای ژوزه، زن ناشناسی مواجه می‌شود و تصمیم می‌گیرد به دنبال شناختن آن فرد برود. و در این راه است که آقای ژوزه خود را می‌شناسد.از آن جاست که خلاف‌های کوچک آقای ژوزه بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و دیگر مثل سابق یک کارمند منظم نیست.
از میانه‌های کتاب، آقای ژوزه مرا به یاد فیلم محبوب «زندگی شگفت‌انگیز آملی پولن» انداخت. در آنجا هم مرد جوانی‌ است که سرگرمی مورد علاقه‌ش، ساخت کلکسیونی است از عکس‌های فوری که توسط صاحبان‌شان در ایستگاه‌های مترو پاره میشوند و دور ریخته می‌شوند. و در این بین مرد عاشق دختر ناشناسی می‌شود ک نه او را دیده است و نه حتا چیزی ازش می‌داند. پسر جوان هم با اشیاء خانه‌ش صحبت می‌کند و راهنمایی می‌گیرد ،درست مثل آقای ژوزه که با سقف خانه ش صحبت می‌کند. انگار این قابلیت آدم‌های تنهاست که می‌توانند با هر چیزی هم‌صحبت شوند.
اما به این کتاب دو ستاره بیشتر ندادم چون نتوانستم بفهمم نویسنده چه مساله مهمی را می خواست بگوید. احساس می‌کنم باید کتاب دیگری بخوانم که برایم نمادها و استعاره های این کتاب را روشن کند.چون فکر میکنم این سازمان ثبت احوال، این دنیای مردگان و زندکان، این آقای ژوزه و رئیس او، همه استعاره‌های از دنیای بزرگتر بودند. در کل نتوانستم بفهمم چه چیزی را میخواست بگوید ولی کتاب نثر خوب و روان و بامزه ای داشت و گهگاه جملاتش مرا به فکر فرو میبرد.