سهیل محمودی

تولد : سید حسن ثابت محمودی (متولد ۲۷ دی سال ۱۳۳۹) که اغلب با نام سهیل محمودی شناخته می‌شود، شاعر، نویسنده و مجری ایرانی است.

محمودی در ۲۷ دی سال ۱۳۳۹ در خیابان ایران (خیابان عین الدوله سابق) در شهر تهران به دنیا آمد. پس از فراغت از تحصیل به کار مطبوعاتی روی آورد، به گفته‌ی خودش پس از انقلاب در ۱۸ سالگی به یاری اشخاصی چون منوچهر آتشی، پرویز خرسند و محمود گلابدره‌ای به فضای مطبوعاتی وارد شد. وی سپس به کمک شهید مجید حداد عادل به صدا و سیما راه یافت و با حضور میرحسین موسوی در روزنامه جمهوری اسلامی وارد این روزنامه شد.
ورود او به عرصه‌ی شعر و آشنایی با رموز آن در پی آشنایی با مهرداد اوستا صورت گرفت. وی تخلص سهیل را برای خود برگزید و هرچند اغلب با این نام شناخته می‌شود، کم‌تر از آن در شعر استفاده می‌کند. ترانه‌های سهیل محمودی توسط خوانندگانی چون: علیرضا افتخاری، شادمهر عقیلی، محمد اصفهانی، مانی رهنما، ناصر عبداللهی، حمید حامی، حمید غلامعلی، مهران مدیری و… خوانده شده‌است.
این شاعر با گرایش به زبان و بیانی که مروج مهربانی و محبت است، تمایز خود را با شاعران هم عصرش نشان داد. در نخستین مجموعه شعر خود (دریا در غدیر) به دوبیتی و رباعی نیز پرداخته‌است که موضوع عمده‌ی دوبیتی‌های وی شهید و شهادت است و در آثار او، بیش‌تر شعرهایی که رنگ حماسه به خود گرفته‌اند، در قالب رباعی سروده شده‌اند.
سهیل محمودی از شاعرانی است که در شکل‌گیری زبان شعر انقلاب نقش به سزایی را ایفا کرده‌است و در زبانش کلمات کلیشه‌ای غزل فارسی جایی ندارد. تلاش وی این بوده‌است که کلمات روزمره را لباس شاعرانه بپوشاند و در واقع می‌توان گفت که غزل‌های این شاعر، راهگشای غزل در دهه‌ی هفتاد است.
هم‌چنین برخی سایه‌ای از یأس و حرمان را به دلیل دشواری‌های زندگی در شعر او مستتر می‌دانند.


آثار
1. دریا در غدیر
2. فصلی از عاشقانه‌ها
3. ترانه‌ها
4. عشق ناتمام، مجموعه غزل
5. عاشقانه در پاییز، گزیده شعر، دفتر اول
6. حرف آخر من و تو
7. با کاروان شعر عاشورا
8. می‌خواهم عاشقانه‌تر بخوانم
9. سوگند من به نام شماست
10. خانه‌ای روی ابرها
11. و ...