یوجین اونیل

تولد : یوجین گِلَدِستون اونیل (به انگلیسی: Eugene Gladstone O'Neill) (زاده: ۱۶ اکتبر ۱۸۸۸ - درگذشته: ۲۷ نوامبر ۱۹۵۳) نمایشنامه نویس برجستهٔ آمریکایی است که برندهٔ جایزهٔ ادبی نوبل در سال ۱۹۳۶ میلادی شد.

خانواده اونیل ایرلندی بودند که به آمریکا مهاجرت کرده بودند؛ یوجین یکی از فرزندان این خانواده در سال ۱۸۸۸ در هتلی در برادوی، که منطقه‌ای از شهر نیویورک و مرکز فعالیت‌های هنری و تماشاخانه مهم آمریکاست، متولد شد. پدرش هنرپیشه نمایشنامه‌های ساده و مردم پسند و در حد خود بازیگری سرشناس بود. وی در تروپ گروه نمایشی و سیار خود، اجرایی نمایشی از داستان کنت مونت کریستو به صحنه آورد که خود در آن نقش اصلی را بازی می‌کرد. این نمایش با استقبال فراوانی روبه رو شد و در بیشتر شهرهای آمریکا بر روی صحنه رفت و بدین ترتیب سال‌های اولیه یوجین در سفر و خانه به دوشی گذشت. موقعیت ناپایدار خانواده سبب گردید که او را از هفت تا سیزده سالگی به مدارس شبانه‌روزی بسپارند و به طوری که درباره‌اش نوشته‌اند، او و برادرش ادموند از آغاز زندگی خود تا جوانی با تئاتر، انزوا، سفر، خیال پردازی دمساز و عجین شده بودند. یوجین که به قول خودش پیوسته در جستجوی (شناخت شخصیت انسان) و معنای زندگی بوده، از سالهای ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۲ در نقاط دوردست و خطرناک به سیر و سفر پرداخته، به مشاغل عجیبی چون جاشویی کشتی‌های قاره‌پیما، استخراج طلا از معادن هندوراس در آمریکای لاتین و … خبرنگاری روزنامه‌ها دست یازیده‌است.

ابتلای او به بیماری سل؛ به چنین ماجراجویی‌ها و تکاپوهای فیلسوفانه پایان داد. وی در دوران اقامت نسبتاً طولانی در آسایشگاه معلولین در ایالت کنتیکت، به خواندن و نوشتن پرداخت و چند نمایشنامه‌ای که در سال ۱۹۱۴ به نام تشنگی انتشار داده، محصول خواندن و نوشتن در همین دوره است. پس از ترخیص از بیمارستان اونیل در سمینار نمایشنامه‌نویسی پروفسور جرج پییرس بیکر شرکت کرد. این کلاسها به نام کارگاه نمایشنامه‌نویس چهل و هفت به مدت یک سال تشکیل گردید. البته اونیل در سال ۱۹۰۷ دو سال پیش از نخستین ازدواج و شروع سیر و سفر، در دانشگاه پرینستون ثبت نام کرده بود، به خیال خود، برای همیشه تحصیلات رسمی را ترک گفته بود… چنین به نظر می‌رسد که سمینار درس پروفسور بیکر، که نمایشنامه‌شناس و نقدگر دانشمند و متبحری به‌شمار می‌آید، برای اونیل بسیار بهره داشته، زیرا نمایشنامه‌هایی که او پس از طی این دوره آموزشی نوشته، از انسجام، عمق، پختگی و سبک، شیوه و ترفندهای زیرکانه و زبردستانه تری برخوردار شده‌است: نمایشنامه‌هایی که چهار جایزه پولیترز و سرانجام در سال ۱۹۳۶ جایزه ادبی نوبل را نصیب او کرده‌اند. برای مطالعه بیشتر و بهتر زندگی اونیل می‌توان به یکی از آثارش به نام سفر دراز روز در شب که نمایانگر زندگی شخصی و خانوادگی اوست مراجعه کرد. اونیل سه بار ازدواج کرده بود و هنگامی که یوجین دوم پسر و ثمره اولین ازدواج او، دست به خودکشی زد، وی نیز به نوشتن این نمایشنامه سرگذشت نگارانه، دست یازید و هنگام نوشتن آن، به قول همسر سومش؛ همیشه در حال گریستن بود. در سال ۱۹۵۳، اونیل پس از نوشتن بیش از سی نمایشنامه، در زمستان سرد شهر بوستون در گذشت.

آثار
برخی از نمایشنامه‌های یوجین اونیل به فارسی ترجمه شده‌اند، از جمله:

1. گوریل پشمالو ترجمه بهزاد قادری
2. مرد یخین می‌آید ترجمه بهزاد قادری
3. نخستین آدم ترجمه بهزاد قادری
4. خداوندگار براون ترجمه یدالله آقا عباسی
5. امپراتور جونز ترجمه یدالله آقا عباسی
6. الکترا سوگوار می‌شود ترجمه یدالله آقا عباسی تحت عنوان عزا برازنده الکتراست
7. سفری طولانی از روز به شب ترجمه: بیتا دارابی و ترجمه: محمود کیانوش تحت عنوان سیر روز در شب
8. متفاوت ترجمه بیتا دارابی
9. داینامو ترجمه بیتا دارابی
10. پیوند ترجمه بیتادارابی
11. ماهی برای یک ملعون ترجمه بیتا دارابی
12. اخطار ترجمه بیتا دارابی
13. بی پروایی ترجمه بیتا دارابی
14. زن زندگی ترجمه بیتادارابی
15. همهٔ فرزندان خداوند بال دارند ترجمه بیتا دارابی
16. فواره ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
17. روزهای بی پایان ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
18. هوس زیر درختان نارون ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
19. لازاروس خندید ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
20. جوانک خیالباف ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
21. در مسیر شرق به سوی کاردیف ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
22. درهم تنیده ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
23. موج گرفتگی ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
24. روغن نهنگ ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
25. علامت گنج ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
26. آنا کریستی ترجمه بهمن فرزانه