تولد : جبران خلیل جبران (۶ ژانویه ۱۸۸۳ - ۱۰ آوریل ۱۹۳۱) زاده بشرّی لبنان از نویسندگان لبنانی-آمریکایی و خالق کتاب«پیامبر» است.
پدر جبران، که او هم جبران خلیل نام داشت، مرد مسؤولیت ناشناسی بود و خانوادهاش را فقیر و بی سرپرست گذاشت، برای همین تحصیلات جبران خلیل در کودکی ناگریز فقیرانه بود و کمابیش به خواندن ترجمه عربی کتاب مقدس و فرا گرفتن مبادی مسیحیت به زبان سریانی نزد کشیش دهکده منحصر میشد. جبران تحصیلات جدیتر ولی نه چندان مفصل خود را بعدها در آمریکا و نیز در سفر چهار سالهای به لبنان انجام داد.
جبران در دوازده سالگی همراه با خانوادهاش به آمریکا مهاجرت کرد و به تابعیت آمریکا درآمد، این مهاجرت جزئی بود از یک موج مهاجرت تاریخی که در سالهای پایان قرن گذشته بر اثر رکود اقتصادی و بیکاری وسیع ناشی از باز شدن کانال سوئز در خاور میانه پیش آمد؛ مادر جبران خلیل با خانواده بی سرپرستش به خیل مهاجران آمریکا پیوست و در تابستان 1895 به نیویورک رسید، و سپس در محله عرب نشین و فقیر جنوب شهر بستون ساکن شد و با دستفروشی و دورهگردی و سپس با دکانداری، نان خانوادهاش را در میآورد. از کل خانواده، جبران خلیل تنها بچهای بود که توانست به مدرسه برود و سواد بیاموزد.
در 1898 جبران خلیل، با آن که هنوز تحصیلات انگلیسیاش به جایی نرسیده بود، برای آموختن زبان و ادبیات عربی و فرانسوی به لبنان برگشت و تا 1902 در آنجا ماند. در این سالها استعدادهای او در زمینه نویسندگی و طراحی رفته رفته آشکار شد و شخصیت خاص او شکل گرفت: جوانی با موی بلند و لباس غیر متعارف و روحیه و رفتار شیدا و شاعرانه، شیفته صلح و صفا، بیزار از ستم حکومت عثمانی و بیگانه از تعالیم کلیسای کاتولیک.
این جوان در آخرین سال اقامتش در لبنان با همکاری دوستی با نام یوسف الحویک، مجلهای به نام «المناره» دایر کرد و نخستین نوشتههای عربی و طرحهای سیاه قلمش در آن نشریه منتشر شد.
در بهار 1902 دوباره به آمریکا برگشت و دو سال بعد، نمایشگاهی از طرحهای سیاه قلم جبران در بستون بر پا شد و مورد توجه منتقدان هنری را گرفت؛ اما اهمیت بیشتر این نمایشگاه، از لحاظ خود جبران در آن بود که او را با زنی به نام مری هسکل آشنا کرد. مری ده سال از جبران بزرگتر بود، و در زندگی ادبی جبران نقش مهمی بازی کرد، زیرا او بود که جبران را تشویق کرد که به جای ترجمه آثار عربیاش به انگلیسی، مستقیماً به زبان انگلیسی بنویسد و خود او ویرایش نوشتههای انگلیسی جبران را بر عهده گرفت.
مری هسکل حتی دفتر خاطرات روزانهای درست کرد که جزئیات دیدارها و گفت و گوهای خود با جبران را در آن مینوشت. این خاطرهنویسی، هفده سال یعنی تا مرگ جبران در 1931 ادامه یافت. بعدها دفتر خاطرات روزانه مری هسکل به عنوان بزرگترین منبع اطلاع نویسندگان زندگینامههای جبران خلیل جبران شناخته شد.
مشهورترین اثر جبران «پیامبر» مشتمل بر 26 مقاله شاعرانه است که در دهه 1960 در آمریکا بسیار محبوبیت یافت.
آثار
پیامبر
پیامبر و دیوانه
اشک و لبخند در میان شب و سحر
آیینههای روح
عارفانهها
اندیشههای نو و شگفت
کاروانها و طوفانها
سکوت من سرود است (مجموعه اشعار)
دیوانه و خدایان زمینی
سرگشته
پیامبر و باغ پیامبر
گورکن
ماسه و کف
اشکی و لبخندی
چون عاشقی آمد، سزاوار نباشد این گفتار که «خدا در قلب من است»، شایستهتر آن که گفته آید «من در قلب خداوندم».
ارسال دیدگاه