نغمه ثمینی

تولد : نغمه ثمینی (متولد ۱۵ خرداد ۱۳۵۲) فیلم‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس، نویسنده، منتقد سینمایی، روزنامه‌نگار و عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران اهل ایران است.

ثمینی دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ادبیات نمایشی و کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه تهران و دکترای پژوهش هنر از دانشگاه تربیت مدرس است و به عنوان نویسنده با نشریاتی مانند ماهنامه سینمایی فیلم و زنان همکاری داشته‌است.
نغمه ثمینی فعالیت حرفه‌ای خود را از سینما آغاز کرد و سال 1384 در 32 سالگی در فیلم چوپان دروغگو به کارگردانی سیروس حسن‌پور به عنوان نویسنده فعالیت داشته است. اگرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش نبود اما همکاری با هنرمندانی همچون نقی پوررضا، مهیار پیکی، مریم حسین پور و مهرداد فیاض، تجربه نسبتاً خوبی را برای وی به ارمغان آورد.
نغمه ثمینی سال 1385 در 33 سالگی برای فیلم «خون بازی» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد و محسن عبدالوهاب توانست در 25 مین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ برای جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برنده شود.
سال 1394 برای نغمه‌ی ثمینی، سالی پربار بود. او در این سال در 2 فیلم و سریال مهم سینما و تلویزیون حضور داشت و خود را به جامعه هنرمندان معرفی کرد. شاید یکی از مهم‌ترین فصول زندگی نغمه ثمینی فعالیت در سریال شهرزاد بوده است. نغمه ثمینی در این سریال به عنوان نویسنده فعالیت داشت و توانست با مهارتش، جای خود را میان اهالی خانواده‌ی تلویزیون مطرح کند و تجربه حرفه‌ای موفقی برای خود رقم بزند و همکاری در کنار بازیگران بزرگ و باتجربه‌ای نظیر علی نصیریان، ترانه علیدوستی، شهاب حسینی و مصطفی زمانی توانست سطح کاری او را متحول کند.
نغمه ثمینی از مجموع 14 اثری که در کارنامه دارد، در 12 اثر در سینما با نام‌های فیلم مهمانخانه شکوفه نو، فیلم اولین امضا برای رعنا، فیلم پولاریس ستاره قطبی، فیلم سه جلسه‌ی تراپی، فیلم طعم شیرین خیال، فیلم شکلک، فیلم اینجا کجاست؟، فیلم افسانه سرزمین گوهران، فیلم حیران، فیلم خون بازی، فیلم سه زن و فیلم چوپان دروغگو فعالیت داشته و در 2 اثر در تلویزیون با نام‌های سریال شهرزاد و سریال کتابفروشی هدهد فعالیت داشته است.


آثار
۱. خ‍ال‍ه ادی‍س‍ه و ت‍ل‍خ‌ب‍ازی ق‍م‍ر در ع‍ق‍رب: دو ن‍م‍ای‍ش‍ن‍ام‍ه‌
۲. دام‍ن گ‍ل‍ی‌
۳. رازه‍ا و دروغ‌ه‍ا
۴. کتاب عشق و شعبده
۵. ش‍ک‍ل‍ک: نمایشنامه همراه دو نقد و دو مصاحبه
۶. تماشاخانه اساطیر: اسطوره و کهن نمونه در ادبیات نمایشی ایران

و ...