پیمان سحرگاهی (به فرانسوی: Promessede l'aube)
رومن گاری (Romain Gary) (۱۹۸۰- ۱۹۱۴)، نویسندهی لیتوانیاییتبار فرانسوی است. او در طول زندگی پربار ادبیاش ۲۱ رمان با نام حقیقی، یک رمان با نام مستعار «فوسکو سینی بالدی» و چهار رمان با نام مستعار «امیل آژار» نوشت و تنها نویسندهای است که دوبار موفق به دریافت جایزه ادبی گنکور شده است.
«پیمان سحرگاهی» عنوان کتابی است از رومن گاری که اول بار در سال ۱۳۷۹ با عنوان «پیمان سپیدهدم» به ترجمه آزیتا همپارتیان از نشر شیرین وارد بازار شد، اما در سال ۱۳۹۴ کیومرث پارسای برگردان تازهای از آن ارائه داد که انتشارات جامی آن را به چاپ رسانده است.
«پیمان سحرگاهی» زندگینامهی رومن گاری به قلم خودش از دوران کودکی تا پایان جنگ جهانی دوم است. این کتاب به صورت مجموعهای از داستانهای کوتاه، اما پیوسته نوشته شده که محوریت زیادی بر روی رابطهی پر مهر و عاشقانهی نویسنده با مادرش دارد، رابطهای ناگسستنی و جدایی ناپذیر که به کل زندگیش شکل بخشید. در حقیقت پیمان سحرگاهی، پیمانی است که رومن جوان در کودکی با مادر خود میبندد، عهدی که تا آخرین نفسهایش، او را رها نمیکند.
رومن گاری در «پیمان سحرگاهی» با دیدی طنز به وقایع مینگرد، نکات فوقالعاده جذابی را بازگو میکند و تأثیر مادرش بر کامیابیهایش را به تفصیل شرح میدهد. مادر در تمام طول سختیها، تنهاییها و مهاجرتها تمام همّ و غمش این بوده که پسرش باید «کسی» بشود، بنابراین تمام تلاشش را در این راه به کار میبندد و حتی پیش از مرگ، شغل پسرش را هم تعیین و تضمین مینماید.
این کتاب زندگی فقیرانه و سرشار از سختی رومن گاری در کنار مادری را به تصویر میکشد که حاضر بود برای رستگاری فرزندی که به نبوغش ایمان راسخ داشته، هر کاری انجام دهد.
الهه ملک محمدی
گاری، رومن، 1980 - 1914 - سرگذشتنامه
نویسندگان فرانسوی - قرن 20 - سرگذشتنامه
ارسال دیدگاه