نویسنده در این داستان از خاطرات دوره تحصیل خود سخن میگوید و این که چگونه با "جلال آلاحمد "آشنا شده و روزگاری شاگرد او بوده است .فضای تهران گذشته، حال و هوای زمان، چگونگی دوره تحصیل و جمع دوستان در قالب خاطرات گوناگون، مضمون اصلی این داستان را تشکیل میدهد .در این داستان، اغلب به اندیشههای جلال توجه شده، به ویژه مفهوم "بازگشت به خویشتن "و اتکا به فرهنگ بومی، بن مایه اصلی این داستان به شمار میآید .
موضوع(ها):
گلابدرهیی، محمود، 1318 - خاطرات
آلاحمد، جلال، 1348 - 1302
۱۵۲ صفحه - رقعی (شومیز)
ارسال دیدگاه