ابراهیم خواجه‌نوری

تولد : ابراهیم خواجه‌نوری در اسفند ۱۲۷۹ هجری شمسی در تهران (یا شیراز) متولد گردید و در آبان ۱۳۷۱ در سن ۹۲ سالگی در شهر تهران درگذشت.

ابراهیم خواجه‌نوری سیاست‌مدار، نویسنده و روان‌شناس ایرانی بود. پس از اینکه وی از سیاست کناره گرفت، به تالیف آثاری در حوزه تاریخ و روانشناسی پرداخت که برخی از مهمترین آن‌ها عبارتند از: «بازیگران عصر طلایی» (1322) و «روانکاوی» (1342). از او به عنوان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها در زمینه روان‌شناسی نام برده می‌شود.

آثار

بازیگران عصر طلایی، ۱۳۲۲
چهره‌های درخشان تاریخ
چرا انگلستان خفته بود؟ جان اف کندی (ترجمه)
سیمای شجاعان، جان اف کندی (ترجمه)، ۱۳۴۰
مشهودات گفتنی (دو جلد)
زندانی باغ فردوس (محبوس باغ فردوس)
هزار سؤال بجا و هزار سؤال بی‌جا
روانکاوی، ۱۳۴۲
مکتوب، ۱۳۳۴
اولین برخورد، ۱۳۳۹
عقاید لله آقا (یادداشتهای لله آقا)
عظمت ایران (نمایشنامه)
یک ایرانی در مقابل زن (نمایشنامه) (به زبان فرانسوی)
شگفتی‌های جهان درون، ۱۳۴۶
رموز روانی مدیریت، ۱۳۴۷
مردان خودساخته
گنج پنهان درون خود را کشف کن (ویراست جدید از کتاب قدیمی روانکاوی)
باوردرمانی، خودآموز روانشناسی عملی و خودشناسی به طریق سهل و ساده، ۱۳۸۲ (از انتشارات مکتب پناه، به بنیانگذاری خواجه نوری)
تضادهای درونی ما، کارن هورنای (ترجمه به همراهی محمدجعفر مصفا)

وی چندین کتاب دیگر نیز در زمینه روان‌کاوی و روان‌شناسی و مهارت‌های زندگی تألیف کرده‌است. علاوه بر اینها، تعداد زیادی مقاله در زمینه‌های مختلف تاریخی، سیاسی، اجتماعی، روان‌شناسی در مجلات معتبر زمان خود به چاپ رسانید.