محمدعلی اسلامی ندوشن
تولد : محمدعلی اسلامی نُدوشَن، متولد ۱۳۰۴ هجری شمسی، شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم و پژوهشگر ایرانی است.
محمدعلی اسلامی ندوشن در خانواده‌ای با بضاعت متوسط به دنیا آمد، پدرش خیلی زود وفات یافت و او ناگزیر شد که روی پای خود بایستد. وی از حدود ۱۲ سالگی سرودن را آغاز کرد و در این زمان بعضی از قطعه شعرها را در مجله سخن منتشر می‌کرد. محمدعلی اسلامی ندوشن، تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان یزد گذراند. پس از آن به دبستان دینیاری رفت و دبیرستان را تا سوم متوسطه در دبیرستان ایرانشهر یزد سپری کرد. آنگاه برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۲۳ به تهران عزیمت کرد و بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند، سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد موفق شد تا مدرک لیسانس خود را دریافت کند. پس از آن به منظور تکمیل تحصیلات به اروپا رفت. مدت ۵ سال در فرانسه و انگلستان به معلومات خود افزود و مدرک دکترای حقوق بین‌الملل خود را با موضوع پایان نامه دکترای خود به نام «کشور هند و کامنولث» از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس دریافت کرد. فعالیت‌های اسلامی ندوشن در دوران تحصیلات در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان نامه دکترایش چیز دیگری ننوشت.
محمدعلی اسلامی ندوشن در سال ۱۳۳۴ پس از بازگشت به ایران، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد. وی پس از ترک خدمت در دادگستری، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی، از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت.
در سال ۱۳۴۸ به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئیس وقت دانشگاه تهران) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزء هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکارهای ادبیات جهان در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و تا سال ۱۳۵۹ که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت. وی اکنون در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکترای ادبیات به تدریس مکتب‌های ادبی جهان می‌پردازد.
دکتر شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده چندین کتاب تاریخی، همسر محمدعلی اسلامی ندوشن می‌باشد.
محمدعلی اسلامی ندوشن، برخی از آثار خود را با امضای مستعار «م. دیده ور» چاپ و منتشر کرده است. کتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد. دکتر ندوشن در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشته‌ی تحریر درآورده است. تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامه‌ی هستی از اقدامات او در زمینه‌ی اعتلای فرهنگ و ادب فارسی می‌باشد.
آثار
۱. گ‍ن‍اه (مجموعه شعر)
۲. چشمه (مجموعه شعر)
۳. ایران را از یاد نبریم (مجموعه مقالات)
۴. اَب‍رِ زمانه و اَب‍رِ زلف (نمایش‌نامه)
۵. به دن‍ب‍ال س‍ای‍ه ه‍م‍ای (مجموعه مقالات)
۶. ایران را از یاد نبریم (مجموعه مقالات)
۷. اف‍س‍ان‍ه و اف‍س‍ون (داستان)، با نام مستعار م. دی‍ده‌ور
۸. جام جهان‌بین (مجموعه مقالات ادبی)
۹. زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه
۱۰. داستان داستان‌ها: رستم و اسفندیار در شاهنامه
۱۱. صفیر سیمرغ (ی‍ادداش‍ت‌ه‍ای س‍ف‍ر)
و ...
نوشته ای از محمدعلی اسلامی ندوشن
«تا زمانی که ایرانی دوچهرگی خود را تعدیل نکرده، دلیل بر آن است که در عدم امنیت روانی به سر می برد.»
درباره لک‌لک بوک
طراحی و بهینه سازی | مجتمع ارتباطات نوین ایرانیان
ارسال دیدگاه